Αυτό το κλικ που σε αλλάζει -Γράφει η ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια Έλένη Περινού.

Αυτό το κλικ που σε αλλάζει

Όταν δεν ζούμε τη στιγμή και ο νους μας είναι αλλού, ας πούμε σε αυτό που μας πλήγωσε ή που προσδοκούμε και φανταζόμαστε, ξεμένουμε από ενέργεια και ψάχνουμε ασυνείδητα να βρούμε πώς θα γεμίσουμε ξανά τις μπαταρίες μας. Νιώθουμε δυσαρεστημένοι, ματαιωμένοι, μίζεροι γεμάτοι γκρίνια και αυτολύπηση.

Αμέσως μετά, αυτό που μεταφέρουμε σε όποιον βρούμε μπροστά μας, είναι ακριβώς αυτή η μιζέρια. Καμία παρηγορητική κουβέντα δεν είναι ικανή να μας αλλάξει τη διάθεση εκτός από κάποιες φορές πρόσκαιρα. Ο μόνος τρόπος να μας βοηθήσει κάποιος είναι να μας καθρεφτίσει, να μας δείξει ξεκάθαρα αυτό που εισπράττει από εμάς. Να μας ρωτήσει ας πούμε: «Το καταλαβαίνεις ότι νιώθεις μίζερα; Το αντιλαμβάνεσαι ότι παίζεις το ρόλο ενός θύματος; Νιώθεις το θυμό σου; Τη θλίψη σου; Κατανοείς ότι αυτό που σου συμβαίνει, δεν αντιστοιχεί σε ένα πραγματικό γεγονός αλλά σχετίζεται με σκέψεις και υποθέσεις του μυαλού σου, που σε κλέβουν από το Τώρα και σε πάνε στο μέλλον ή στο παρελθόν, δηλαδή σε κάτι που δεν υπάρχει; Το παρελθόν είναι ήδη μέσα στο μυαλό σου ως ανάμνηση και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα».

Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι αντιδρούν αρνητικά στο καθρέφτισμα, γιατί όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, έχουν συνηθίσει και τους αρέσει να είναι μίζεροι. Θεωρούν φυσιολογικό να ζουν μέσα στο μυαλό τους κι όχι σε επαφή με την αληθινή ζωή στο εδώ και τώρα. Θυμώνουν και σε κατατάσσουν στους αρνητικούς ανθρώπους. Δεν θέλουν να έχουν επαφή μαζί σου. Υπάρχουν όμως κι άλλοι που είναι πραγματικά ανοιχτοί να ακούσουν. Βλέπουν με μιας τον εαυτό τους στον καθρέφτη και σοκάρονται. Όχι δεν θέλουν να είναι μίζεροι. Ένα απλό καθρέφτισμα είναι ικανό να τους αφυπνίσει και να αλλάξουν εντελώς.

Υπάρχει μέσα μας ένα σημείο αόρατο, δεν μπορεί κανείς να περιγράψει πού ακριβώς είναι, αλλά το νιώθουμε από την ενεργοποίησή του: αυτό που ονομάζουμε κοινώς «κλικ». Μου έκανε κλικ, λέμε. Κάτι ταρακουνήθηκε μέσα μου, κάτι φώτισε τον νου και την αντίληψή μου. Αυτό το κλικ, στα λίγα δευτερόλεπτα που συμβαίνει είναι ικανό να μας κάνει να αλλάξουμε. Είναι σαν μια εκθαμβωτική λάμψη που ρίχνει φως εκεί που για χρόνια ήταν θεοσκότεινα και δεν έβλεπες τίποτα. Αν είσαι κοντά στο να ανοίξεις αυτογνωσιακά τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής σου, το Εγώ λυγίζει και υποκλίνεται στην αλήθεια της ζωής. Εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα σπάνε τα σιδερένια κάγκελα της φυλακής του Εγώ σου και έρχεσαι σε επαφή με την αληθινή Ύπαρξη. Παρατηρείς, αφουγκράζεσαι, είσαι σε επαφή με το μέσα και το έξω σου. Είσαι Παρών σε κάθε σου στιγμή.

Ακόμα και μια δύσκολη εμπειρία, όταν τη ζεις και την βιώνεις χωρίς νοητικές αντιστάσεις, έχει να σου δώσει πολύτιμες πληροφορίες, τις οποίες αν δεν είσαι παρών, δεν μπορείς να τις πάρεις. Δεν υπάρχει αρνητικό ή θετικό βίωμα. Όλα είναι εμπειρίες. Κατά τον νου που διαχωρίζει και χαρακτηρίζει τα πάντα, άλλα είναι δύσκολα, άλλα εύκολα, άλλα θετικά ή αρνητικά, άλλα μέσα στο σκοτάδι και άλλα μέσα στο φως.  Ο νους είναι που τα χρωματίζει και τους δίνει πρόσημο.  Τα γεγονότα είναι ουδέτερα από μόνα τους κι όταν βρίσκεσαι στο Παρόν, το μόνο που συμβαίνει είναι να τα βιώνεις, να τα διαχειρίζεσαι, να μαθαίνεις και να επιλέγεις πώς θα αντιδράσεις κάθε φορά.