Σκόνη στον Χρόνο – Γιάννης Γλύκας – Ρωτά η Δήμητρα Σαμλίδου.

 

 

Ποια ήταν τα κίνητρα που σας οδήγησαν στην απόφαση να γράψετε ένα βιβλίο;

Ανέκαθεν στη ζωή μου υπήρχε μια μεγάλη αγάπη για τη λογοτεχνία. Το ταξίδι  μου στον κόσμο της λογοτεχνίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς, από την παιδική

μου ηλικία, με την αγάπη για τα βιβλία την οποία μού εμφύσησε ο παππούς και η μητέρα μου. Η γραφή ωστόσο, η μυθοπλασία από την πλευρά του

συγγραφέα, ήταν κάτι που το είχα μέσα μου, ως ανάγκη και όνειρο, εδώ και αρκετά χρόνια αλλά ποτέ δεν ήμουν έτοιμος να αφεθώ σε όλο αυτό. Κάποια

στιγμή ωστόσο, αυτή η ανάγκη να γράψω ήταν πλέον επιτακτική και δεν έπαιρνε άλλες αναβολές. Για να καταλάβετε, πριν καλά καλά ξεκινήσω να

γράφω το βιβλίο μου, η «Σκόνη στον Χρόνο» είχε ήδη αρχίσει να παίρνει μορφή μέσα στη σκέψη μου. Οπότε στην ερώτηση «ποιο είναι το κίνητρο για

τη συγγραφή» θα απαντήσω ότι είναι αυτή η εσωτερική ανάγκη για έκφραση, δημιουργία αλλά και επικοινωνία με τον αναγνώστη.

 

Πώς φτάσατε στην επιλογή του συγκεκριμένου θέματος;

Αφορμή για την επιλογή του συγκεκριμένου ιστορικού πλαισίου ήταν κάποιες διηγήσεις των παππούδων μου. Η ιστορική περίοδος στην οποία διαδραματίζονται τα

γεγονότα του βιβλίου είναι η περίοδος 1916 με 1922. Μια ιδιαίτερα ταραγμένη εποχή, στην οποία συνέβησαν πολλά πράγματα ταυτόχρονα για τον Ελληνισμό. Πήρα

λοιπόν αυτό το ιστορικό πλαίσιο και μέσα του κατάφερα να ενσωματώσω κάποια αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στους προγόνους μου εκείνη ακριβώς την εποχή. Το

βιβλίο περιέχει κάποια σπαράγματα αληθινών ιστοριών. Ωστόσο κατά βάση πρόκειται για μυθοπλασία.

Η διαδρομή προς την ολοκλήρωση του έργου –η έρευνα, η μυθοπλασία, το δέσιμο των κομματιών– ήταν εύκολη, ή υπήρξαν κάποιες δυσκολίες που

καθυστέρησαν την υλοποίηση και την αποτύπωση στο χαρτί;

Η διαδρομή προς την ολοκλήρωση του βιβλίου μου ήταν απαιτητική. Πρόκειται για μια διεργασία που απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και πολλή αγάπη σε όλη

την πορεία της. Προσωπικά μιλώντας η συγγραφή είναι κάτι που με ξεκουράζει. Δίνει αυτήν την αίσθηση της ροής στη μέρα μου και σε συνδυασμό

με τη χαρά της δημιουργίας μου κάνει πολύ καλό. Ωστόσο η σύζευξη ιστορίας και μύθου απαιτεί και έρευνα και προσπάθεια. Κάποιες φορές η έρευνα γύρω

από τα ιστορικά γεγονότα είναι πιο εύκολο να γίνει καθότι υπάρχει πληθώρα πηγών εν συγκρίσει με την έρευνα γύρω από τα πιο απλά και καθημερινά

πράγματα για τα οποία η βιβλιογραφία είναι συχνά πιο περιορισμένη.  Μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα τελικά περισσότερο σε ό,τι αφορούσε την

καθημερινότητα των ανθρώπων εκατό χρόνια πριν παρά με το αμιγώς ιστορικό πλαίσιο. Ωστόσο, όποιος ψάχνει επίμονα πάντα βρίσκει αυτό που

αναζητά. Επίσης, ως προς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, αξίζει να αναφέρω ότι η διαδικασία της

έκδοσης ενός βιβλίου, σε μια εποχή που το βιβλίο πλήττεται από παντού, είναι ίσως το δυσκολότερο κομμάτι. Κι εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εκδοτικό

μου οίκο, τις εκδόσεις Πνοή, που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή την «Σκόνη στον Χρόνο» και πίστεψαν στην δυναμική του βιβλίου μου.

 

Θα υπάρξει επόμενο αντίστοιχο ή κάποιου άλλου είδους μυθιστόρημα;

Θα υπάρξει, ναι! Νομίζω ότι αν ξεκινήσεις να γράφεις μετά είναι δύσκολο να σταματήσεις! Μπαίνει μέσα σου αυτό το μικρόβιο της γραφής. Θα είναι πάλι

ιστορικό μυθιστόρημα αλλά θα κινείται σε διαφορετικές εποχές και τόπους. Το δεύτερο βιβλίο μου διαφέρει γενικώς πολύ από το πρώτο.

 

Σαν άνθρωπος που ανήκει στην επιστημονική κοινότητα της Ιατρικής, η συγγραφή είναι κάτι που μπορεί να συνδυαστεί με τον κύριο

επαγγελματικό σας κλάδο;

Από την προσωπική μου εμπειρία έχω να πω ότι η συγγραφή λειτουργεί «θεραπευτικά» για την Ιατρική. Αυτή η χαρά της δημιουργίας είναι η

αποσυμπίεσή μου, η διέξοδός μου από τη συχνά πολύ σκληρή πραγματικότητα του γιατρού και δη του χειρουργού. Είναι το καλύτερο

«φάρμακο» για μένα και μπορώ να πω ότι αυτή η διέξοδος του νου που βρήκα στη μυθοπλασία με βοηθά πολύ στην καθημερινότητά μου ως γιατρός. Κάπου

εδώ να πω βέβαια ότι η Ουρολογία καταναλώνει το μεγαλύτερο ποσοστό του χρόνου και της ενέργειάς μου αλλά πάντα κάτι μένει, και αυτό το λίγο που

μένει σιγά σιγά μετουσιώνεται σε δημιουργία.

 

 

Όταν μιλάμε για ιστορικό μυθιστόρημα, μιλάμε για καταστάσεις και ανθρώπους που όντως υπήρξαν. Υπήρξε το άγχος ή το εμπόδιο της αν-

αλήθειας και του κενού; Και πώς διαχειρίζεται αυτό;

Όταν γράφει κανείς έρχονται πολλές στιγμές αμφισβήτησης. Εγώ συνέχιζα ακόμα και όταν κάτι το αμφισβητούσα. Τελείωνα και γυρνούσα πίσω και το

ξανακοιτούσα αλλά ποτέ δεν σταματούσα. Έκανα πολύ ενδελεχή έρευνα πάνω στα γεγονότα και την καθημερινότητα των ανθρώπων εκείνης της

εποχής οπότε δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε το άγχος της αναλήθειας. Για να το ξεπεράσεις αυτό το εμπόδιο πιστεύω ότι πρέπει να δώσεις έμφαση στις

λεπτομέρειες των γεγονότων αλλά κυρίως της ζωής, της καθημερινότητας, του τρόπου διαβίωσης των ανθρώπων της εκάστοτε εποχής. Κι εκεί κρύβεται η

μαγεία για κάποιον που αγαπάει την ιστορία. Θυμάμαι ότι πολλές φορές χανόμουν μέσα στην ιστορία καταλήγοντας να διαβάζω για θέματα που

ουδεμία σχέση είχαν με το βιβλίο μου. Απλά βυθιζόμουν σε αυτό το ταξίδι στο παρελθόν…

 

Ασχολείστε γενικότερα με τη λογοτεχνία; Ποια είδη σας αρέσουν;

Η λογοτεχνία είναι η μεγάλη μου αγάπη. Πέρα από το ιστορικό μυθιστόρημα που μ’ αρέσει και από την πλευρά του αναγνώστη και το υποστηρίζω και

συγγραφικά, διαβάζω ό,τι πέσει στα χέρια μου. Από νουάρ και βιβλία φαντασίας μέχρι βιβλία κοινωνικού περιεχομένου. Μου αρέσει όμως πολύ και

η κλασική λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ πάντα να διαβάζω και «κλασικά μυθιστορήματα».

 

Υπάρχουν κι άλλες μορφές τέχνης που σας ενδιαφέρουν;

Με ενδιαφέρει πολύ το θέατρο! Παρακολουθώ πολλές παραστάσεις και έχω μεγαλώσει μέσα στα θέατρα από μικρό παιδί. Η μητέρα μου είναι ερασιτέχνης

ηθοποιός και έτσι το θέατρο ήταν πάντα μέρος της ζωής μου. Πέραν του θεάτρου αγαπώ πολύ τη μουσική. Η μουσική κατέχει άλλωστε πάντα

εξέχουσα θέση στις ιστορίες μου. Κι ένα μεγάλο κομμάτι από αυτήν την αγάπη οφείλεται στην αδερφή μου και στις μουσικές της σπουδές. Το να μεγαλώνεις

δίπλα σε έναν άνθρωπο που έχει τη μουσική μέσα του σε επηρεάζει και τελικά αυτό αποτυπώθηκε και στο χαρτί παρόλο που εγώ δεν έχω μουσικές

σπουδές.

Τι ετοιμάζετε για το μέλλον;

Τα όνειρα μου για το μέλλον; Να είμαι καλός στη δουλειά μου και να καταφέρω να τελειώσω και το δεύτερο βιβλίο μου, το οποίο γράφω εδώ και έναν χρόνο.

Και η «Σκόνη στον Χρόνο» να αγαπηθεί από τον κόσμο, όπως την αγάπησα εγώ, και να είναι καλοτάξιδη.

 

Ο Γιάννης Γλύκας γεννήθηκε στην Χίο το 1988. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας και εξειδικεύτηκε στην Ουρολογία, στο Γ. Ν. Αθηνών, «Γ.Γεννηματάς».
Παράλληλα με την ειδικότητα εκπόνησε και την διδακτορική του διατριβή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τα έτη 2021-2022
μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία ως υπότροφος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας. Σήμερα εργάζεται ως Ιδιώτης Ουρολόγος. Η «Σκόνη στον Χρόνο» είναι το πρώτο του
μυθιστόρημα.

 

 

 

Η Δήμητρα Σαμλίδου, γεννήθηκε το 1996 και μένει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στο ΠΜΣ “Επιστήμες Αγωγής” Κατεύθυνση “Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμός” ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με τίτλο  Διπλωματικής Εργασίας: “Η Γλώσσα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού στη Σύγχρονη Εκπαίδευση”. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα από τον Αύγουστο του 2019.

Η πρώτη της συγγραφική απόπειρα έγινε με τη συγγραφή του οδοιπορικού  “Ανθρακίτης Το χωριό που αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες”.

Είναι επίσης, κειμενογράφος της ιστοσελίδας του Ξενώνα “Ανθρακίτης” (https://anthrakitis.gr/)

Έχει στο ενεργητικό της συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα σχολείων, καταγραφή κεραμικής, καταγραφή/ταξινόμηση/αρχειοθέτηση βιβλίων Βιβλιοθήκης Μουσείου, μετάφραση επιστημονικών άρθρων από την Ελληνική στην Ισπανική γλώσσα.

Μιλά αγγλικά και ισπανικά και έχει συμμετοχή σε πλήθος σεμιναρίων που αφορούν θέματα Αρχαιολογίας, Ιστορίας, Τέχνης, Φιλοσοφίας, Δημιουργικής γραφής.

Έχει συμμετοχή και διακρίσεις σε διαγωνισμούς διηγήματος – Σύλλογο Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας- επαίνους και διακρίσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμους-6ο Διαγωνισμό Παραμυθιού της ‘Ονειρούπολης 2012-2013’, 4ο πανελλήνιο σχολικό λογοτεχνικό διαγωνισμό του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης.

Έχει λάβει το 1ο Βραβείο Διηγήματος στον 4ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης, 22 Απριλίου 2012.

Την ενδιαφέρει ….ή αγαπά το διάβασμα.

 

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.