Τρωική ραψωδία – Γραφει η Δήμητρα Σαμλίδου.
ΤΡΩΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ
(Σαμλίδου Δήμητρα – Εκδόσεις Επίμετρο)
Ένας πόλεμος που κλόνισε και καθόρισε την πορεία της ανθρωπότητας μέχρι και σήμερα. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος που έλαβε χώρα στην αρχαιότητα και εξασθένισε άμαχους και μαχόμενους. Ο Τρωικός πόλεμος που διήρκεσε για δέκα ολόκληρα χρόνια, είναι η πρώτη σύρραξη που ένωσε τα ελληνικά φύλα και τα οδήγησε στη νίκη. Διαβάζοντας την Ιλιάδα, γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές του πολέμου, τις παραδόσεις τους, τις σχέσεις μεταξύ τους και άλλες αμέτρητες πληροφορίες. Τι είναι, όμως, η Τρωική Ραψωδία;
Ο Μιχάλης Σπέγγος στο ένατο μυθιστόρημά του, τοποθετεί τους ήρωες του παγκοσμίου πολέμου σε ένα πλαίσιο διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με την αρχική αφήγηση του πολέμου, δηλαδή την Ιλιάδα, καθώς η “Τρωική Ραψωδία” είναι καθαρά ένα μυθοπλαστικό κείμενο.
Ο αφηγητής της ιστορίας είναι ο μάντης Έλενος, αδερφός του Έκτορα, δίδυμος της Κασάνδρας. Μας αφηγείται τις καταστάσεις των δύο στρατοπέδων, τις στρατηγικές και τις διατάξεις τους στο πεδίο της μάχης, το λόγο των εκάστοτε αρχηγών και τις πράξεις των πρωταγωνιστών. Μέσα από την αφήγηση, βλέπουμε ηγέτες που καταφτάνουν στην κοιλάδα του Σκάμανδρου για να πολεμήσουν, διψασμένους για κατάκτηση, λεηλασία, διεκδίκηση και κυρίως δόξα. Η “αρπαγή” της Ελένης στέκεται μονάχα η αφορμή για την επεκτατική πολιτική του βασιλιά των Μυκηνών, Αγαμέμνονα, σε αντίθεση με τον αδερφό του, Μενέλαο, ο οποίος διψάει για εκδίκηση για τη γυναίκα που του “έκλεψε” ο Πάρις.
Σε όλο το μήκος του κειμένου βλέπουμε τον Πρίαμο, τους γιους του, τους αρχηγούς των συμμαχικών φυλών, τους Έλληνες αρχηγούς να αντιμάχονται, να διαφωνούν, να σκαρφίζονται σχέδια και στρατηγικές, με αποτέλεσμα μία σειρά από νίκες μαχών και όχι του πολέμου να μοιράζονται στα δύο στρατόπεδα. Οι θεοί στους οποίους πιστεύουν, δεν είναι παρεμβατικοί, ούτε ίσως παρατηρητές της κατάστασης. Οι άνθρωποι ενεργούν αυτοβούλως και όχι με κάποια θεϊκή παρακίνηση. Έτσι, τους βλέπουμε να μένουν πιστοί και σεβαστικοί στα έθιμά τους και των αντιπάλων, το πείσμα και τη θέληση της ολοκληρωτικής νίκης, αλλά και στιγμές που γίνονται ανήθικοι, εγωκκεντρικοί και ασέβαστοι.
Ταυτόχρονα, ο αφηγητής μάς μεταφέρει τον εσωτερικό του κόσμο, μέσα από βιωματικές εμπειρίες. Μας μιλάει για έρωτα, πώς νιώθει ο ίδιος για τη σύζυγο του αδερφού του, Ανδρομάχη, την εσωτερική του πάλη να καταπιέσει το συναίσθημα, την εκτίμηση που τρέφει στο πρόσωπο του Οδυσσέα αλλά και του αδερφού του, Έκτορα, για πόνο, απώλεια, χαρές, έκσταση. Το ύφος του είναι καθημερινό, απλοϊκό, σύγχρονο. Μας εισάγει διαφορετικά φύλα που ήρθαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Τρώων – όπως οι Σκύθες – ή των Ελλήνων – όπως οι Σύριοι –, τις συνήθειες και τη στάση συμπεριφοράς. Πολλές φορές, ο αναγνώστης ακολουθεί τη ροή του κειμένου σαν να βρίσκεται στη σκηνή του Αχιλλέα, ή τη συνέλευση των Τρώων και των συμμάχων, ακόμα και να παρακολουθεί δεήσεις στο ναό της Θύμβρης.
Με λίγα λόγια, είναι ένα βιβλίο που μιλάει για έναν διαφορετικό Τρωικό πόλεμο. Για κίνητρα διαφορετικά και διαφορετικές ενέργειες που οδήγησαν σε συνέπειες και τελικώς στο θάνατο των ηρώων. Για καθημερινά προβλήματα, όπως η ανατροφοδότηση της πόλης της Τροίας και των πολεμιστών, το πώς στήνονταν στο πεδίο της μάχης και ποιες κινήσεις ακολουθούσε ο εκάστοτε στρατός, πώς αντιμετωπίζουν μια επιδημία. Δέκα χρόνια πολέμου, δεινών και παθών σε μία ραψωδία.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
