Ποίηση και έρωτας – Άγγελική Άγγελοπούλου.
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑΣ
Θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο από μία απλή αναφορά στο θέμα του Έρωτα στην Ποίηση, αλλά θα αρκεστώ σε λίγες γραμμές.
Πρόκειται για μια “μυστικιστική” σχέση αφού παράγει συγκινησιακή ένταση. Το ερωτικό βίωμα εκφράζεται μέσω της ποίησης άλλοτε σαν “εκστατική απώλεια” του Εαυτού μέσα στον Άλλον ( “Μόνο γιατί σ’ αγάπησα” Μαρία Πολυδούρη) ή σαν “θεία συνουσία” καθημερινώς επαναλαμβανόμενη (“η σκοτεινή νύχτα της ψυχής” Άσμα Ασμάτων). Η φλόγα του έρωτα είναι ζωντανή (“Μονόγραμμα” Οδυσσέας Ελύτης)”κινεί τον ήλιο και όλα τα άστρα” (Βεατρίκη), συνδιαλλάσσεται με την απογοήτευση και την απόλυτη ευτυχία.
Αν και ζει στην παροδικότητα και υπόκειται βαθμιαία σε φθορά, ο έρωτας, όχι μόνο κινητοποιεί όλες τις αισθήσεις, αλλά εκφράζεται στην ποίηση σαν το μέσο για να κατανοήσουμε τα πάντα.
Η ερωτική επιθυμία, τείνει να ικανοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή, εφόσον συνεπικουρούν οι αισθήσεις κ η πέννα του ποιητή. Ο Βιτσέντζος Κορνάρος στον Ερωτόκριτο, βάζει την Αρετούσα να μιλήσει για τον έρωτα της με τον Ερωτόκριτο, αφού η ντροπαλότητα και των δύο, τους εμποδίζει να εκφραστούν καθαρά.
Ο Καβάφης στα ερωτικά του ποιήματα γίνεται πιο τολμηρός και αναπολεί το μεθύσι της ηδονής της σάρκας.
Ο Άγγελος Σικελιανός στο
“πρωτοβρόχι”, πλησιάζει με λυρικό τρόπο το αντικείμενο του πόθου του και ο Γιάννης Ρίτσος στο “γυμνό σώμα” αναφέρεται στην ερωτική προσμονή όπου η ίδια η Φύση και ο Χρόνος μαζί με τον ποιητή, αναμένουν την επιστροφή της αγαπημένης του.
Ορμητική ή τολμηρή, έντονη και γεμάτη αγάπη, η ερωτική ποίηση είναι συνυφασμένη με την ερωτική διάθεση, την γοητεία, τα βαθιά συναισθήματα, την έννοια του θανάτου, του απροσδόκητου, της ερωτικής ανταπόκρισης η της απόρριψης.
Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ στο ποίημα της “οι μνηστήρες” πραγματεύεται ακόμα και την αναποτελεσματικότητα του έρωτα, ενώ η Ζέφη Δαράκη φθάνει στο άλλο άκρο με την κτητικότητα της “θέλω να σε καταβροχθίσω βέβαια με την τρελή στοργή μου”.
Η θλίψη και η μελαγχολία στο “ερωτικό σονέτο” του Πάμπλο Νερούδα απεικονίζει τον έρωτα για την ζωή με έναν ιδιόμορφο τρόπο.
Αλλά και η μοναδικότητα του έρωτα εκφρασμένη από τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη στο “αυτό το αστέρι είναι για όλους μας” δείχνει την πίστη του ότι το άλλο του μισό ήταν πάντα εδώ και απλά περίμενε να το συναντήσει.
Ατελείωτες οι αναφορές, όπως και οι αστείρευτες πηγές έμπνευσης για τον έρωτα. Συνεχίστε την έρευνα και αρχίστε να εκφράζεστε ερωτικά μέσω της ποίησης.
Αγγελική Αγγελοπούλου ©®
Η Αγγελική Αγγελοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική και Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Η ενασχόληση της με τις ξένες γλώσσες και η αγάπη της για τα ταξίδια, της άνοιξαν κρυμμένους ορίζοντες. Μαθήτευσε κοντάσε αξιόλογους και καταξιωμένους δασκάλους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που την βοήθησαν να ανακαλύψει το «λογοτεχνικό» της στίγμα. Περνώντας από όλα τα είδη γραπτού λόγου, σταμάτησε στην ποίηση, περιπλανώμενη σε άγνωστα αλλά πολύ ελκυστικά μονοπάτια. Την συναρπάζει όμως κάθε μορφή Τέχνης, οπότε παράλληλα με τις ποιητικές της αναζητήσεις, ασχολείται με την μουσική και το θέατρο. Έχει γράψει στίχους κάποιοι από τους οποίους μελοποιήθηκαν, καθώς και μικρά θεατρικά έργα και σκετς. Εργάστηκεστην δημόσια εκπαίδευση για πολλά χρόνια. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ποιητικές συλλογές, ποιητικά λευκώματα και ανθολόγια διαφόρων εκδόσεων, συχνά με το ψευδώνυμο Λήδα Νιρβάνα.
Έχει γράψει θεατρικά δρώμενα και τραγούδια για παιδιά στα ελληνικά και γαλλικά. Μετά από συνεχή ενασχόληση με την διαπολιτισμική εκπαίδευση και με πείρα στα παιδαγωγικά, δημιουργεί διαδραστικές δραστηριότητες για παιδιά μέσα από την δημιουργική γραφή, το θεατρικό παιχνίδι και την ψυχοκινητική αγωγή. Μαζί με την Ελπίδα Μηναδάκη έχουν δημιουργήσει την ομάδα ΣΠΙΘΕΣ.
