Μια ιστορία με κοκαΐνη – Σχολιασμός.

Μια ιστορία με κοκαΐνη

Δημοσιευμένο για πρώτη φορά τη δεύτερη δεκαετία του προηγούμενου αιώνα, το βιβλίο του Μ. Αγκέεφ “Μια ιστορία με κοκαΐνη” αποτέλεσε από τα πιο ρηξικέλευθα αναγνώσματα για την εποχή του.

Το μεγαλύτερο μυστήριο, βέβαια, αποτελεί η ταυτότητα του συγγραφέα. Πολλά σενάρια έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς για το ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από το ψευδώνυμο Μ. Αγκέεφ, χωρίς,ωστόσο, κάποιο στοιχείο να επιβεβαιώνει ένα από τα σενάρια αυτά. Παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά σε ένα λευκορωσικό περιοδικό με ένα μικρό διήγημα, λίγα χρόνια μετά τη δημοσίευση του παρόντος βιβλίου. Έκτοτε, το όνομα εξαφανίζεται με τον συγγραφέα να έχει καταταγεί στους μεγαλύτερους
λογοτέχνες της ιστορίας.

Η αφήγηση γίνεται στο πρώτο πρόσωπο και δεν αποκλείεται να είναι και αυτοβιογραφική, μια προσωπική εξομολόγηση. Ξεκινάει την εξιστόρηση από το λύκειο, συνεχίζει με την ανάλυση του έρωτά του για μία παντρεμένη γυναίκα και τέλος, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο υπέπεσε στην κοκαΐνη. Δεν λείπουν, φυσικά, οι σκέψεις και η διάνθιση του εσωτερικού κόσμου του πρωταγωνιστή.

Πώς ξεκίνησε η αυτοκαταστροφή, όμως; Υπήρχε έμφυτη η τάση στον πρωταγωνιστή, ή τα γεγονότα με τη σύντροφο – η οποία γύρισε ξανά στον άντρα της – και η αυτοκτονία της μητέρας του τον οδήγησαν στο τέλμα;

Παράλληλα, προκάλεσε εντύπωση το γεγονός πως παρά το ότι τα γεγονότα διαδραματίζονται την περίοδο της Ρωσικής Επανάστασης, ο αφηγητής αναφέρει παρά ελάχιστα για αυτή την κρίσιμη περίοδο για τον ρωσικό λαό. Ίσως πρόκειται για έναν συμβολισμό – ή καλύτερα – μία κριτική απέναντι στον ολοκληρωτισμό του ρωσικού καθεστώτος. Αντίστοιχα, η κοκαΐνη συμβολίζει την κοινωνική παρακμή, την ολότελα κατάρρευση της ιδέας, έπειτα από τον ολοκληρωτισμό.

Μία πρωτότυπη ιδέα, ακραία, δυναμική για τα δεδομένα της εποχής, απομακρυσμένη από το πλαίσιο της κλασικής λογοτεχνίας, ωστόσο κατάφερε να ενταχθεί σε αυτήν με τη μοναδική διορατικότητα του συγγραφέα, κάνοντας το “Μια ιστορία με κοκαΐνη” λογοτεχνικό αριστούργημα.

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.