Έρωβος -Στέλλα Μακρυγιάννη – Ρωτά ο Άγγελος Τάσκος.

 

 

 

Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς

Έχω γεννηθεί στο Κάιρο Αιγύπτου και έχω μεγαλώσει στην Αθήνα και στην Κρήτη. Είμαι Ειδική Παιδαγωγός.

 

Σε ποιους αναγνώστες απευθύνεται η ποιητική σας συλλογή «Έρωβος» και τι σημαίνει ο τίτλος;

Σε όσους θα ήθελαν να κάνουμε ένα ταξίδι μαζί στην αναζήτηση. Ο δε τίτλος είναι μία λέξη που την έχω δημιουργήσει εγώ η ίδια.

 

Η μεγαλύτερη επιρροή στην ζωή σας;

Ο άνθρωπος, ο χρόνος και η μοναξιά.

 

Από τι εμπνέεστε για την συγγραφή των ποιημάτων σας;

Από ένα θρόισμα φύλλου, από ένα σάλεμα στην θάλασσα, μέχρι ένα βλέμμα. Από την θάλασσα την ίδια αλλά και από περαστικούς.

 

Πως ήταν η παιδική σας ηλικία;

Με πολλή αγάπη από τους γονείς και το οικογενειακό περιβάλλον.

 

Γεννιέται κάποιος ποιητής;

Δεν ξέρω εάν γεννιέται, αλλά πιστεύω υπάρχει πάντα ένα ερέθισμα για να αρχίσει να γράφει ένα έργο ο συγγραφέας ή ο ποιητής. Το ερέθισμα αυτό μπορεί να ξεκινήσει από το σημείο μηδέν και όπου φτάσει.

 

Τι καθορίζει τις ζωές μας, οι επιλογές μας ή οι επιρροές;

Εξαρτάται από εμάς τι θέλουμε να καθορίσει τις ζωές μας, τις επιλογές μας και τις επιρροές μας. Εμένα πάντως σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, παίζει ο έρωτας.

 

Τι είναι επιτυχία και τι αποτυχία για εσάς;

Επιτυχία για μένα είναι η προσπάθεια και αποτυχία είναι η μη προσπάθεια.

 

Τι σας κάνει να θυμώνετε και τι να χαμογελάτε;

Με θυμώνει πολύ το ψέμα και η μη ειλικρίνεια. Με κάνουν να χαμογελώ τα παιδιά και ότι το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο.

 

Τι κάνει μερικά έργα να αντέχουν στον χρόνο;

Το γεγονός ότι απευθύνονται σε οποιαδήποτε εποχή.

 

Αγαπημένες/αγαπημένοι ποιητές , λογοτέχνες , συγγραφείς που σας έχουν επηρεάσει.

Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος. Νίκος Καζαντζάκης, Αντώνης Σαμαράκης, Αλκυόνη Παπαδάκη και Μάρω Βαμβουνάκη.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;

Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι του Οδυσσέα Ελύτη το «Άξιον Εστί».

 

Από πότε θυμάστε τον εαυτό σας να γράφει και γιατί.

Γράφω από 13 ετών και ήταν τότε που ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω σε ένα χαρτί τα «ναι» και τα «όχι» μου και να αφήνομαι σε ένα ταξίδι.

 

Ποιο είναι το πρώτο ποίημα που θυμάστε;

Το «Φτάνει πιά» από την ποιητική μου συλλογή ¨Βότσαλα Κοχύλια».

 

Με ποιόν /ποια ποιητή/ποιήτρια θα θέλατε να πίνατε ένα ποτήρι κρασί και γιατί;

Με τον Οδυσσέα Ελύτη, γιατί πιστεύω ότι ήταν άριστος  «καπετάνιος» και είχα να μάθω πάρα πολλά από εκείνον.

 

Στο ποίημα σας «Σάλεμα» γράφετε για τις στιγμές, «Βάλε τα καλά σου να τις υποδεχτείς με δέος με προσμονή, πείσμα και θα είναι δικές σου»….έτσι συμβαίνει πάντα;

Κάποιες φορές συμβαίνει, αλλά προσωπικά θα ήθελα να συμβαίνει πάντα.

 

Τα βήματα ή ο προορισμός έχουν τελικά αξία στην ζωή και γιατί;

Δεν εννοείται προορισμός χωρίς βήματα για μένα.

 

Ήττες ή απώλειες φοβόμαστε τελικά εμείς οι άνθρωποι;

Πιστεύω ότι την απώλεια φοβόμαστε περισσότερο.

 

Σε ένα σας ποίημα με τίτλο «Θρύψαλα» αποτυπώνετε συγκλονιστικά μέσα από τις λέξεις σας …… «να θυμίζουν την πληγή που δεν κουράστηκε να ματώνει»…. Τελικά αυτό είναι τα θρύψαλα στις ζωές των ανθρώπων;

Ναι , απερίφραστα.

 

Εμένα προσωπικά με συγκίνησε πολύ το ποίημα σας «Στην ομίχλη του χρόνου» και πιο συγκεκριμένα οι στίχοι « Στον χρόνο θα ελπίζω, ακόμα και εάν γίνει προδότης, θα έχω νοιώσει την προσμονή»…Τι είναι για εσάς ο χρόνος; Πως τον ορίζετε;

Ο χρόνος για εμένα είναι τα πάντα, από μία ανάσα και μία στιγμή μέχρι την αιωνιότητα των στιγμών.

 

Χανόμαστε τελικά εμείς οι άνθρωποι στο μέτρημα, στις ανάσες που πήραμε και στις ανάσες που έφυγαν αλλά δεν νιώσαμε, όπως πολύ εύστοχα αποτυπώνετε στο ποίημα σας «Μήπως»;

Ναι.

 

Διαβάζοντας το ποίημα σας , «θα ΄θελα»…..μας χαρίζετε συγκλονιστικούς στίχους …… «θα ήθελα να ήμουν φως, αυτό που λούζει προσευχές και ντύνει ξέντυτες ψυχές όταν γύρους φέρουν στο χάος το πολύ». Τελικά το «φως» θα μας σώσει από το «χάος» μας και η προσευχή;

Ναι, αλλά θέλει προσπάθεια και όχι εφησυχασμό.

 

Οι Έλληνες στις μέρες μας απαξιώνουν τελικά την ποίηση;

Δεν την αγαπάμε και πολύ. Διανύουμε μια εποχή που όλα γίνονται γρήγορα και « που να βρεθεί ο χρόνος για ανάλυση και στοχασμό».

 

Οι στίχοι έχουν στόχους:

Βεβαιότατα!!!!!!

 

Εάν στο δισάκι σας μπορούσατε να χωρέσετε μονάχα τρεις αξίες , ποιες θα ήταν αυτές για εσάς;

Η αγάπη, η αλήθεια και η αλληλεγγύη- προσφορά.

 

 

Η Στέλλα Μακρυγιάννη γεννήθηκε στο Κάιρο. Πολύ μικρή ήρθε στην Ελλάδα όταν οι γονείς της αποφάσισαν να έρθουν στον τόπο καταγωγής τους, γεννημένοι κι εκείνοι στο Κάιρο με αναφορές από την Πάφο και την Κεφαλονιά. Μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια και αργότερα ως έφηβη έζησε στην Κρήτη. Υπήρξε μαθήτρια του Παγκρητίου Εκπαιδευτηρίου στο Ηράκλειο, το οποίο σε όλα τα επίπεδα το θεωρεί μεγάλο σχολείο για τη ζωή της. Από πολύ μικρή άρχισε να γράφει. Ένιωθε πάντα ότι μπορεί να προσφέρει και αυτό κάνει μέχρι σήμερα. Εργάζεται ως παιδαγωγός.

 

 

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.