Η Ελένη Περινού ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Στυλίδα.   

Όταν θαυμάζουμε αυτό που κάνει ή που είναι κάποιος, το θέλουμε. Το θέλουμε διακαώς. Τόσο πολύ που μπορεί να τον μιμηθούμε και να “παπαγαλίσουμε”. Μα δεν είναι δικό μας. Είναι του άλλου. Θέλει πολλή δουλειά να βρεις τον εαυτό σου και να μην ζεις ως αντανάκλαση κάποιου άλλου, ακόμα κι αν αυτός είναι στα μάτια σου το ιδανικό, το τέλειο ή αυτό που θα ήθελες να είσαι. Το να βρεις τον εαυτό σου είναι τέχνη ζωής. Μεγάλος αγώνας. Μια διαρκής περιπέτεια, ένα μαγικό ταξίδι για την δική σου Ιθάκη.

Το να ξέρεις ότι δεν θέλεις να μοιάσεις με κάποιον, αυτό είναι εύκολο. Το να ξεφύγεις όμως και να αποκολληθείς από αυτόν που έχεις εξιδανικεύσει, είναι δύσκολο, επώδυνο, σοκαριστικό, βασανιστικό, τις περισσότερες φορές σε συνθλίβει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να βρεις τον εαυτό σου παρά πετώντας από πάνω σου όλες τις μάσκες κι όλα τα προσωπεία. Δεν είσαι αυτό που θα ήθελες να είσαι. Και ενώ παλεύεις μια ζωή για να είσαι αυτό που θα ήθελες να είσαι, μια εικόνα που χτίζεις χρόνια ολόκληρα, ξαφνικά, συμβαίνουν τρομερά πράγματα που έρχονται σαν μικρές ή μεγάλες απώλειες και σε αναγκάζουν να δεις, θες δεν θες, ποιός είσαι.

Τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς λόγο. Μα εμείς δεν το βλέπουμε. Πονάμε, υποφέρουμε, κατακρίνουμε, καταριόμαστε, αρρωσταίνουμε ψυχικά και σωματικά. Όχι. Με τα χίλια ζόρια και άλλες τόσες δικαιολογίες, ντε και καλά εμείς εκεί, θέλουμε πάση θυσία να συνεχίσουμε να ζούμε με την πλαστή μας εικόνα. Πώς να αντέξουμε την αληθινή μας ύπαρξη; Όταν τριάντα, πενήντα, εξήντα χρόνια ή και μέχρι το τέλος της ζωής μας χτίσαμε έναν ψεύτικο εαυτό που τώρα καταρρέει. Δεν είναι βέβαιο πως θα γαντζωθούμε από αυτήν την ψεύτικη εικόνα και θα κάνουμε τα πάντα να μην την χάσουμε; Πώς να αντέξουμε ότι χάσαμε τόσα χρόνια ζώντας με έναν πλαστό εαυτό; Ζούσαμε δηλαδή σαν ζωντανοί νεκροί; Μαριονέτες προγραμματισμένες; Προσκυνήσαμε τόσα χρόνια τα είδωλα; Την επίπλαστη εικόνα μας αλλά και την εικόνα των άλλων;

Θέλει αληθινή γενναιότητα, όχι απλά θάρρος, να βγεις μέσα από τις συμπληγάδες και τις σειρήνες της ταύτισης με τους οικείους σημαντικούς άλλους ώστε να καταφέρεις να δεις κατάφατσα ποιός είσαι στ’ αλήθεια, ακόμα κι αν αυτό σε αναγκάσει να βιώσεις τον θάνατο εν ζωή. Τον θάνατο του ψεύτικου εαυτού.

Ελένη Περινού

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Όσον αφορά τις εκδόσεις, προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.