Ο Τεχνοπίθηκος και η αλήθεια.

Ο Τεχνοπίθηκος και η αλήθεια

Ερμηνευτική της Θρησκείας στον καιρό της τεχνητής νοημοσύνης

Το βιβλίο αυτό δεν ενδιαφέρεται για κανενός είδους Απολογητική της Θρησκείας απέναντι στην σύγχρονη Επιστήμη ή την Τεχνολογία. Θεωρεί μάλιστα ότι ο καιρός για ένα τέτοιο εγχείρημα παρήλθε ανεπιστρεπτί.

Ο Τεχνοπίθηκος και η αλήθεια Το βιβλίο αυτό δεν ενδιαφέρεται για κανενός είδους Απολογητική της Θρησκείας απέναντι στην σύγχρονη Επιστήμη ή την Τεχνολογία. Θεωρεί μάλιστα ότι ο καιρός για ένα τέτοιο εγχείρημα παρήλθε ανεπιστρεπτί. Από την άλλη ωστόσο θεωρεί τις παραπάνω, εκ των οποίων, εάν πιστέψουμε τον όψιμο Heidegger (στη διάλεξή του για την «τεχνική γλώσσα», του 1962) είναι η πρώτη που προέρχεται από την δεύτερη και όχι, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν, το αντίθετο, ως προνομιακούς, γόνιμους και απαραίτητους συνομιλητές της Θρησκείας (στην οποία ο συγγραφέας συμπεριλαμβάνει, κατά την ρητή υπόδειξη του Αριστοτέλη, και την φιλοσοφική Μεταφυσική). Τούτο σημαίνει μια αμφίδρομη νοηματοδοτούσα σχέση: η (πάντοτε, ούτως ή άλλως) θεολογική μεταφυσική και γλώσσα, προμηθεύει προνομιακά την πνευματική εμπλαισίωση των επιστημονικοτεχνικών εγχειρημάτων και της γλώσσας τους, αφενός, και αφετέρου χειρίζεται εννοιολογικά τις ανακαλύψεις και εφαρμογές τους, προκειμένου να βαθύνει και να εκσυγχρονίσει τις ενοράσεις της. Εάν λοιπόν, όπως πολλοί παραδεχόμαστε, η διϋποκειμενικότητα υπήρξε η μεγαλύτερη ανακάλυψη του περασμένου αιώνα, τόσο για την Φιλοσοφία, όσο και για τις Επιστήμες του Ανθρώπου ταυτόχρονα, τότε το πλαίσιο παραγωγής και ανάπτυξης της διϋποκειμενικότητας δεν είναι ακριβώς η ανθρώπινη κοινότητα; Και είναι δυνατόν να νοηθεί ανθρώπινη κοινότητα, όπως έλεγε ήδη ο Ηρόδοτος, «ανίερος», χωρίς δηλαδή πείρα Θεού; Ούτε η επιστημονική, ούτε η φιλοσοφική, ούτε η καλλιτεχνική, ούτε καν η πολιτική ή εθνική κοινότητα φαίνεται ιστορικά πως αφορούν τόσο μαζικά την ανθρωπότητα, όσο η θρησκευτική κοινότητα – γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο πως η Ιουδαιοχριστιανική σκέψη συνέβαλε ιδιαζόντως στην μεγάλη αυτή ανακάλυψη της διϋποκειμενικότητας, από μέρους της Φιλοσοφίας και των παραπάνω επιστημών. Και είναι ακριβώς στον χώρο της ανθρώπινης διϋποκειμενικότητας που αυτή η Ερμηνευτική της Θρησκείας που εγκαινιάζεται με τον τόμο αυτόν, επιχειρεί να τοποθετήσει την επιστημονικο-τεχνική συνείδηση.

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: (ΒΙΟ)ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

• Κεφ. 1: Διαλογική (Βιο)τεχνολογία; Η οριστική και αμετάπτωτη ουτοπία και το σκοτεινό άστρο της Επιθυμίας
• Κεφ. 2: Ο Τεχνοπίθηκος και η αλήθεια: το ερώτημα για έναν νέο ανθρωπισμό
• Κεφ. 3: Το φάντασμα στη μηχανή

ΜΕΡΟΣ ΔΕYΤΕΡΟ: ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

• Κεφ. 1: Ασκώντας το ομοούσιο: Η Θεοτόκος και Αειπάρθενος Μαρία μεταξύ Συνεργίας και Σοφίας, κατά τον άγιο Νικόλαο Καβάσιλα και τον Σέργιο Μπουλγκάκωφ και σε μια Μεταμοντέρνα Προοπτική
• Κεφ. 2: Εισαγωγικά στην Εκκλησιολογία: η έννοια του Πρωτείου στην Δυτική και Ανατολική Παράδοση
• Κεφ. 3: Μπορούμε να ξεπεράσουμε τον Προτεσταντισμό;
• Κεφ. 4: Η αγιότητα σήμερα
• Κεφ. 5: Ο άνθρωπος δύει
• Κεφ. 6: Πένθος και Ελευθερία: Η θεολογία του θανάτου
• Κεφ. 7: Η πνευματικότητα των αισθήσεων
• Κεφ. 8: Η Επανάσταση της Ηθικής του Γούστου
• Κεφ. 9: Ο Μάξιμος ο Ομολογητής μέσα στο τίποτα
• Κεφ. 10: Ο χρόνος, η εσχατολογία, το Είναι του Θεού, και το Είναι του ανθρώπου
• Κεφ. 11: Διαλογική φύση, ενούσιο πρόσωπο και μη εκστατικό θέλημα στον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή: Ο επίλογος μιας μακράς συζήτησης

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑΣ

• Κεφ. 1: Ισλάμ: Mundus Imaginalis ή ηθικολογική τύρβη; Γρηγόριος Παλαμάς και Μολλά Σαντρά
• Κεφ. 2: Ερευνώντας τα βάθη του Ινδουϊσμού: Bhagavat Gita και Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, σε σημερινή προοπτική
• Κεφ. 3: «Άδεια Πρόσωπα»: Βουδισμός και η θεολογική έννοια του Εαυτού σε μια σύγχρονη προοπτική
• Κεφ. 4: Η Κινέζικη Φιλοσοφία, ο Κομφούκιος, ο Λάο Τσε και το ερώτημα για το Τάο
• Κεφ. 5: Τρόποι σχέσης με τον Θεό στην αρχαία φιλοσοφία, στους τρεις Ιεράρχες και σήμερα

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

• Κεφ. 1: Μικρό σχόλιο για την Ρωσική ιδεολογία: ο Πολιτικός Ησυχασμός και η Ρωσική κρατική αυτοσυνειδησία από το Μοσχοβιτικό Κράτος ως τον Αλεξάντρ Ντούγκιν
• Κεφ. 2: Η Ελλάδα ως Ανατολή της Δύσης και ως Δύση της Ανατολής, ο Ricoeur, ο Dugin, κι εμείς
• Κεφ. 3: Σε τι συνίσταται ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός
• Κεφ. 4: Ανθρωπολογικά και πολιτειολογικά μεγέθη της Ελληνικής Επανάστασης σε μια σύγχρονη προοπτική

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ-ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ

• Κεφ. 1: Ορθόδοξη θεολογία και ψυχολογία του βάθους
• Κεφ. 2: Ψυχανάλυση και Ορθόδοξη Θεολογία: μία εισαγωγή
• Κεφ. 3: Το πραγματικό σώμα και ο πραγματικός άλλος
• Κεφ. 4: Η υγεία ως θεμελιώδης πνευματική μεταφορά
• Κεφ. 5: Η φαντασίωση της ηδονής από τον Επίκουρο ως τον Μάξιμο τον Ομολογητή και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
• Κεφ. 6: Ιδιωτική νοηματοδότηση και σαδομαζοχισμός για καθημερινή χρήση

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΉ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΊΑΣ ΣΉΜΕΡΑ ΚΑΙ Η «ΤΕΧΝΙΚΉ ΓΛΏΣΣΑ» ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

Ο Τεχνοπίθηκος και η αλήθεια. Από τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος σπούδασε Ψυχολογία, Παιδαγωγική, Θεολογία και Φιλοσοφία στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, το Παρίσι Sorbonne – Paris 4, Institut Catholique de Paris, Institut de théologie orthodoxe Saint-Serge) και το Cambridge.

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.