Δεν μπορώ να το κάνω – Γράφει η Σουζάνα Παπαφάγου , Κλινική – Αναπτυξιακή Ψυχολόγος, Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια
Σουζάνα Παπαφάγου , Κλινική – Αναπτυξιακή Ψυχολόγος, Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια
Ως γονείς, όλοι θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Θέλουμε να είναι ευτυχισμένα, υγιή και επιτυχημένα στη ζωή τους.
Ωστόσο, μερικές φορές μπορεί να μην ξέρουμε πώς να καθοδηγούμε τα παιδιά μας και να τους παρέχουμε την υποστήριξη που χρειάζονται για να θέσουν και να επιτύχουν τους στόχους τους. (Εδώ βέβαια υπάρχουν και όρια και παγίδες…αλλα θα επανέλθουμε)
Μια προσέγγιση στην ανατροφή των παιδιών της οποίας η θέση δυναμώνει τα τελευταία χρόνια, είναι η θετική γονεϊκότητα.
Η θετική ανατροφή\γονεϊκότητα των παιδιών είναι μια προσέγγιση που εστιάζει στην οικοδόμηση ισχυρών σχέσεων με τα παιδιά μας μέσω θετικής επικοινωνίας, ενθάρρυνσης και επίλυσης προβλημάτων.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για την εφαρμογή θετικής ανατροφής των παιδιών.
Εστιάστε στα θετικά: Αντί να επισημάνουμε πάντα τι κάνει το παιδί μας λάθος, ας προσπαθήσουμε να εστιάσουμε στα θετικά πράγματα που κάνει.
Θέστε ξεκάθαρα όρια: Τα παιδιά χρειάζονται δομή και συνέπεια στη ζωή τους. Ο καθορισμός σαφών ορίων και προσδοκιών από εμάς, βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν τι αναμένουμε από εκείνα και ποιες συμπεριφορές τους δεν είναι αποδεκτές.
Εξασκηθείτε στην ενεργητική ακρόαση: Όταν το παιδί μας μιλάει, ας του δώσουμε την πλήρη προσοχή σας. Ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν χωρίς να διακόπτουμε ή να απορρίπτουμε τα συναισθήματά τους. Αυτό θα μας βοηθήσει να χτίσουμε μια ισχυρή βάση εμπιστοσύνης και ανοιχτής επικοινωνίας.
Χρησιμοποιήστε θετική πειθαρχία: Η πειθαρχία είναι σημαντικό μέρος της ανατροφής των παιδιών, αλλά δεν χρειάζεται να είναι τιμωρητική. Η θετική πειθαρχία επικεντρώνεται στο να διδάξει στα παιδιά τις δεξιότητες που χρειάζονται για να διαχειριστούν τη συμπεριφορά τους και να κάνουν καλύτερες επιλογές. (ακολουθεί σύντομα άρθρο σχετικά με την θετική πειθαρχία)
Ενθαρρύνετε την επίλυση προβλημάτων: Αντί να λύνουμε πάντα τα προβλήματα για το παιδί μας, ας το ενθαρρύνουμε ώστε να βρει τις δικές του λύσεις. Αυτό θα το βοηθήσει να αναπτύξει κριτική σκέψη και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων που θα το εξυπηρετεί σε όλη του τη ζωή.
Γίνετε μοντέλο θετικής συμπεριφοράς: Τα παιδιά μαθαίνουν παρακολουθώντας τους ανθρώπους γύρω τους. Εάν θέλουμε το παιδί μας να επιδεικνύει θετική συμπεριφορά, πρέπει να το δει από εμάς! Εμείς θα δείξουμε στο παιδί μας τι σημαίνει να είσαι ευγενικός, να δράς με σεβασμό και με συμπόνια.
Η θετική γονεϊκότητα των παιδιών δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση και απαιτεί χρόνο και προσπάθεια για να εφαρμοστεί.
Ωστόσο, τα οφέλη της είναι ξεκάθαρα. Αυτό που δεν είναι πάντα ξεκάθαρο έχει να κάνει με όσα κουβαλάμε μέσα μας εμείς οι γονείς και χάνουμε την υπομονή μας (και εδώ αν ενεργοποιηθούν και οι ενοχές μας και πάρουν το σκήπτρο, τότε σίγουρα θα χάσουμε
«το παιχνίδι»). Αν καταφέρουμε, όμως, να έρθουμε σε επαφή με τα… όχι και τόσο θετικά κομμάτια μας, αν καταφέρουμε να τα αποδεχτούμε, τότε αυτό θα είναι πολύ θετικό…και αυτό θα οδηγήσει και σε ένα θετικό γονεϊκό περιβάλλον. Και τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα θετικό γονεϊκό περιβάλλον τείνουν να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, να έχουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες και να έχουν ισχυρότερες σχέσεις με τους γονείς τους αλλά και με τους άλλους γύρω τους.
SOS 🛟
Η θετική γονεϊκοτητα δεν είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να σπουδάσουμε και να εκπαιδευτούμε… είναι μια στάση ζωής… πρώτα από όλα θα πρεπει να την εφαρμόσουμε στους εαυτούς μας… στο παιδί που κουβαλάμε μέσα μας!
Και επειδή είναι εύκολο να χάσουμε το νόημα… η θετική γονεϊκοτητα μπορεί να γίνει εμμονική και ενοχική καθημερινότητα…
θα πρότεινα να μην ακολουθούμε κατά γράμμα κάτι που μας επιβάλουν ως “αυτό είναι το σωστό για το παιδί” … θα πρέπει πρώτα να διερωτηθούμε σε σχέση με τις δικές μας αντοχές και δυνατότητες και να φροντίσουμε να είμαστε “φροντισμένοι” μέσα μας προκειμένου να είμαστε με τη σειρά μας φροντιστές των παιδιών μας!
Σουζάνα Παπαφάγου , Κλινική – Αναπτυξιακή Ψυχολόγος, Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια.
Σπούδασα στην Ιταλία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Ψυχολογίας της Πάρμα, στο πενταετές πρόγραμμα ‘Αναπτυξιακή Κλινική Ερευνητική Ψυχολογία’.Επέστρεψα στην Ελλάδα αφού ολοκλήρωσα μεταπτυχιακό πρόγραμμα με τίτλο «οικογενειακή θεραπεία και σεξουαλική διαφορετικότητα » και ξεκίνησα αμέσως πενταετή εκπαίδευση στην Ελληνική Εταιρία Αναλυτικής Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας, όπου πια είμαι τακτικό μέλος.
Το 2011 ξεκίνησα να παρακολουθώ εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Ινστιτούτο Ψυχοδράματος Αθηνών για 4 χρόνια.Έχω παρακολουθήσει και ολοκληρώσει εκπαιδευτικά σεμινάρια στην Ελληνική Ψυχοσωματική Εταιρία και συνεχίζω να καταπιάνομαι με εκπαιδεύσεις και εποπτικές συνεδρίες.Τα τελευταία 10 χρόνια έχω υπάρξει επιστημονικός συνεργάτης στο Αιγινήτειο νοσοκομείο ως ομαδική αναλύτρια στο Τμήμα Διαταραχής Προσωπικότητας.
Το 2008 ξεκίνησα να εργάζομαι ιδιωτικά στο γραφείο μου με οικογένειες, ζευγάρια, ομάδες και ατομικά (ενήλικες, εφήβους και παιδιά,).Το 2018 ονειρεύτηκα να δημιουργήσω έναν χώρο θεραπείας και τέχνης, όπου θα συνεχίσω να δουλεύω ατομικά και ομαδικά μέσω της αναλυτικής ψυχοθεραπείας αλλά θα πραγματοποιούνται παράλληλα, ομάδες ζωγραφικής και Πύλου κυρίως (σε συνεργασία με καλλιτέχνες), ομάδες δημιουργικής γραφής, ομάδες συμβουλευτικής γονέων και δραστηριότητες για όλη την οικογένεια.
Το όνειρό μου ξεκινά να ζωντανεύει σε μια δύσκολη περίοδο, της πανδημίας, μιας και «αναγκάστηκα» να αλλάξω χώρο λόγο τετραγωνικών (έπρεπε να μεταφερθώ, μετά τα 13 χρόνια, σε μεγαλύτερο χώρο).Από το 2013 γράφω στο περιοδικό Τaλκ (περιοδικό για γονείς), αναπτύσσοντας κυρίως ψυχολογικά θέματα, και μιλώ για την ευεργετική ιδιότητα των βιβλίων μέσα από τη στήλη μου «Μια ψυχολόγος διαβάζει βιβλία ».
θα με βρείτε στο https: www.humansoulroots.com
ΣΟΥΖΑΝΑ ΤΖ. ΠΑΠΑΦΑΓΟΥ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΠΑΡΜΑΣ
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ
Επιστημονικός συνεργάτης στο τμήμα Διαταραχών προσωπικότητας Α’ ψυχιατρικής κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πηγή: https://www.storytellinghumans.com -Σουζάνα Παπαφάγου.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.