Το κέλυφος του καρυδιού – Μ.Λεονάρδου – Εκδόσεις Αρμός – Σχολιάζει ο Κώστας Α. Τραχανάς.
«Το κέλυφος του καρυδιού» Μ.Λεονάρδου Εκδόσεις Αρμός
2025 σελ.174
Μοναχή Αζαΐς, Πρεβέν, 13… μ.Χ.
«…Κατάφερα να δω πίσω από το φλούδι και ξέρω πως είμαι ευλογημένη γι΄ αυτό. Λίγοι άνθρωποι λαμβάνουν αυτό το δώρο , ή αν θέλετε αυτή τη φώτιση από τον Θεό. Είμαι μια ηλικιωμένη μοναχή και ταυτόχρονα μια θεραπεύτρια σε ένα από τα αρχονταρίκια που αργότερα στο μέλλον θα ονομαστούν νοσοκομεία. Είμαι θεραπεύτρια της ψυχής, ή αλλιώς ψυχοθεραπεύτρια ή ψυχολόγος ή ψυχαναλύτρια.
Είμαι κι εγώ μια πεφωτισμένη ,γι΄ αυτό και μπορώ να ταξιδεύω στον χρόνο και να μεταφέρω στους ανθρώπους το Φως. Κάποτε υπήρξα Εσσαία και αργότερα θα γεννηθώ Εβραία ,τώρα ανήκω στο Τάγμα των Ναϊτών. Αργότερα στο μέλλον θα ζήσω πολλές και διαφορετικές ζωές, άλλοτε ως άντρας και άλλοτε ως γυναίκα ,όχι απαραίτητα θρησκευόμενη…Άλλωστε το Φως ,αυτό το υπαρξιακό Φως ,δεν έχει θρησκεία. Είναι πάνω και έξω από όλες τις θρησκείες και δόγματα στην πορεία της ανθρωπότητας που θα ισχυριστούν ότι το υπηρετούν. Κι από την άλλη, οι ίδιοι οι άνθρωποι μάταια θα αγωνίζονται στη διάρκεια των αιώνων να το συναντήσουν. Με προσευχές, διαλογισμούς, τελετές και τελετουργικά πέρα για πέρα ανθρώπινα. Όμως οι ανώτερες δυνάμεις δεν αποκαλύπτονται τόσο εύκολα. Η έννοια του Θεού και του θείου Φωτός δεν συλλαμβάνονται με κοσμικούς όρους .Ο Θεός και το Φως απλά υπάρχουν και ΕΙΝΑΙ, με όρους καθόλου ανθρώπινους και λογικούς, απλά ΕΙΝΑΙ χωρίς ερμηνείες, χωρίς περιγραφές ,χωρίς μορφή. Ούτε και νόημα.
Όλοι εμείς οι ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ το γνωρίζουν πολύ καλά. Όπως γνωρίζουμε επίσης ότι αυτό το θεϊκό Φως δεν το συναντάς όσο και αν προσπαθείς ,ακολουθώντας θρησκευτικούς κανόνες, νηστείες και κάθε είδους λειτουργικά. Σε συναντά εκείνο, όπως λένε ότι συμβαίνει με το αρχαίο Γκράαλ-Αρχαίο Δισκοπότηρο θα το ονομάσουν κάποιοι-το οποίο φυλάσσεται στο Κάστρο του Μανσαλβάτζε…
Να σας συστηθώ όμως .Σ ΄αυτή μου την ενσάρκωση ονομάζομαι Αζαΐς. Είμαι μια απλή χωριάτισσα, από έναν οικισμό της περιφέρειας του Πρεβέν, στην παλιά επαρχία του Μπρι, στα περίχωρα του Παρισιού. Αγάπησα έναν Ναΐτη με τον οποίο μεγαλώσαμε παίζοντας σαν αδέλφια στα χωράφια και ανταλλάξαμε όρκους αιώνιας αγάπης και αφοσίωσης ,ούτε όμως ένα χάδι ή φιλί , επειδή επέλεξε τον δρόμο της ιπποσύνης και αφιερώθηκε στον Θεό.
Ένας ρομαντικός Δον Κιχώτης του Χριστού…
Μέχρι που συνέβη το κακό. Το κακό και η κατάρα που θα με ακολουθήσουν για 7 ολόκληρες ζωές. Επτά ταλαιπωρημένες ,μαύρες ενσαρκώσεις στο βάθος των αιώνων, μέχρι τη στιγμή που θα ξανασυναντήσω τον αγαπημένο ,λατρεμένο μου Ζοσλέν, τον ένα και μοναδικό μεγάλο μου έρωτα στο βάθος των αιώνων».
«…Σε παλαιότερες εποχές ,υπήρχε μια Γνώση που σήμερα δεν είναι προσβάσιμη σε όλους , και αφορά πράγματα που μπορεί να μοιάζουν φυσικά, όμως στην πραγματικότητα πρέπει να εκληφθούν ως υπερφυσικά. Οι άνθρωποι βλέπουν τα πάντα ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Η αληθινή Σοφία είναι η Τέχνη της σύνδεσης των πάντων με τα πάντα. Τότε μόνο αναδεικνύεται η πραγματική μορφή των πραγμάτων. Δείτε το παράδειγμα ενός καρυδιού.
Το κέλυφος είναι η πιο απλή σημασία ,οι συνηθισμένες διηγήσεις , η περιγραφή όσων έχουν συμβεί. Στην εσωτερική πλευρά, υπάρχει η μεταφορική σημασία, και ακόμη πιο βαθιά, αυτά που λένε οι γραμματιζούμενοι. Μια φλούδα μοιάζει και σαν λεπτό χαρτί, καλύπτει τον πυρήνα του καρυδιού…τη «μυστικιστική» ,απόκρυφη πλευρά του…Κατάφερα να δω πίσω από τη φλούδα και ξέρω πως είμαι ευλογημένη γι΄αυτό…».
Οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι η ψυχίατρος Ουρανία-Αναΐς Καιρίδου ,ο θεραπευόμενος καθηγητής Αλέξανδρος Ζοσλενίδης , ο αεροπόρος Άγης , η φοιτήτρια Ελεονώρα και η μοναχή Αζαΐς.
Η Αναΐς Καιρίδου είναι μια γεροντοκόρη, άτεκνη, μοναχική ψυχίατρος , που ζει με τις φαντασιώσεις της στο σήμερα και στο χθες…
Ο καθηγητής Αλέξανδρος Ζοσλενίδης θα μπορούσε να είναι ο αρσενικός εαυτός της Ουρανίας-Αναΐς Καιρίδου ,ένας από τους 2.052 εαυτούς ,που κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του ,γιατί όχι και η Ουρανία-Αναΐς Καιρίδου. Τώρα , αν ο κύριος καθηγητής υπήρξε και η μετενσάρκωση κάποιου Ζοσλέν, Ναΐτη ιππότη του Μεσαίωνα , που ερωτεύτηκε με πάθος και προδόθηκε από την ηγουμένη Αζαΐς, δεν είμαστε σε θέση να το επιβεβαιώσουμε.
Κεντρικό θέμα του πολύπλευρου μυθιστορήματος είναι η μετενσάρκωση.
Τελικά ζούμε μόνο μία φορά ;
Ή μήπως η ζωή δεν είναι παρά ένας ρόλος που κάθε φορά καλούμαστε να παίξουμε με νέους όρους;
Η Μάρω Λεονάρδου γεννήθηκε στο Βελιγράδι το 1965. Μεγάλωσε στην Αθήνα και το 1983 αποφοίτησε από το Μαράσλειο. Πτυχιούχος Γαλλικής Φιλολογίας (1987), εργάστηκε για 33 χρόνια ως δημοσιογράφος στην τηλεόραση (ΑΝΤΕΝΝΑ, MEGA), στις εφημερίδες (ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, ΕΒΔΟΜΗ, REAL NEWS) και στο ραδιόφωνο (ΕΡΑ 1, FLASH, REAL FM). Έχει εκδώσει 7 μυθιστορήματα. Tα τελευταία χρόνια (2018-2023) εκπαιδεύτηκε ως αναλυτική ψυχοθεραπεύτρια Ομάδας και Οικογένειας και είναι πρόσεδρο μέλος στο ΕΛ.ΕΚ.ΙΝ. (Ελληνικό Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Αναλυτικής Ψυχοθεραπείας). Μιλά αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ρωσικά. Έχει μεγαλώσει 3 παιδιά και ένα εγγόνι.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
