Η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο – Δημήτρης Σπύρου -Εκδόσεις Πατάκη – Σχολιάζει ο Δημήτρης Μπουζάρας.
Το βιβλίο του Δημήτρη Σπύρου, «Η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο» των εκδόσεων Πατάκη, βρίσκεται ήδη στη δεύτερη έκδοση και έχει διασκευαστεί για το θέατρο, ενώ παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία επι τέσσερις θεατρικές περιόδους με απεύθυνση σε μαθητές γυμνασίων και λυκείων.
«Η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο» είναι ένα εφηβικό μυθιστόρημα, ένα κοινωνικό-ιστορικό μυθιστόρημα θα μπορούσαμε να πούμε το οποίο απευθύνεται σε εφήβους, που, ωστόσο, μπορεί να διαβαστεί από όλες τις ηλικίες ,προσφέροντας απλόχερα στους παλαιότερους μνήμες, αναμνήσεις και έντονα συναισθήματα, ενώ στους νεότερους, γνώση, προβληματισμό και μια εξαιρετική παρουσίαση των αξιών που θα πρέπει να διέπουν τη ζωή.
Ο Δημήτρης Σπύρου εχει τελειώσει τη Δραματική Σχολή και έχει σπουδάσει κινηματογράφο. Από το 1982 ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο όπου στα χρόνια της «μαθητείας» εργάστηκε ως ηθοποιός, βοηθός σκηνοθέτη, διευθυντής παραγωγής και σεναριογράφος. Το 1985 άρχισε να σκηνοθετεί, δημιουργώντας ταυτόχρονα και την ανεξάρτητη εταιρία παραγωγής ΦΑΟΣ ΦΙΛΜ η οποία λειτουργεί ως σήμερα παράγοντας ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, καθώς και τηλεοπτικά προγράμματα και ντοκιμαντέρ. Έκανε αρχικά την ταινία «Ο ψύλλος» και κατόπιν εκπαιδευτικά προγράμματα και τηλεοπτικές παραγωγές.
Σ’ ένα ορεινό χωριό της κεντρικής Πελοποννήσου τη δεκαετία του ’60, εκτυλίσσονται ιδιότυπες, σκληρές και πολλές φορές ανελέητες μάχες με πρωταγωνιστές τα αγόρια της πάνω και της κάτω ρούγας. Ο ερχομός ενός πολιτικού εξόριστου μουσικοσυνθέτη, ενός ξένου ταράζει τα νερά και φέρνει τα πάνω κάτω στην μικρή αυτή κλειστή κοινωνία, αλλάζει το ρου τόσο της ιστορίας του βιβλίου, όσο άλλαξε και το ρου της Ιστορίας, στη χώρα μας.
Ο μουσικοσυνθέτης δεν είναι άλλος από τον τρανό Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος, σαν ψίθυρος πέρασε από το χωριό, σαν ψίθυρος, που όμως κουβαλούσε μαζί του το δίκιο και την αλήθεια και αυτά τα δύο, δε συνηθίζουν να κρύβονται, ειδικά, όταν βρίσκονται μαζί, θεριεύουν ,γιγαντώνουν και είναι ικανά να νικήσουν κάθε σκοτάδι, όσο βαθύ και αν είναι.
Μια ομάδα αγοριών λοιπόν, η οποία μεγαλώνει και συμπεριφέρεται στο δικό της κόσμο με τους δικούς της κανόνες και νόμους.
Μια εποχή που πλέον δεν υπάρχει, με τους πρωταγωνιστές της να λείπουν κάθε μέρα και περισσότεροι.
Μια εποχή όμως, που καθόρισε και συνεχίζει να καθορίζει τη δική μας εποχή.
Μια εποχή με ανθρώπους μεγαλωμένους διαφορετικά από εμάς, δίχως τρεχαλητό και οθόνες, δίχως άγχος όπως το εννοούμε σήμερα, ωστόσο, μια εποχή που γέννησε μεγάλους ανθρώπους, γεμάτους από το ρομαντισμό του 190υ αιώνα, μπολιασμένους με αληθινές αξίες και ιδέες φωτεινές, γεμάτους με δύναμη και κουράγιο, οι οποίοι έφεραν τεράστιες αλλαγές στον τόπο, σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα, βρισκόταν στο μεταίχμιο του σκότους και του φωτός.
Μια εποχή που εκείνοι οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι, εκείνα τα παιδιά που έπαιζαν πετροπόλεμο ξυπόλητα στα στενά ενός μικρού χωριού, απέδειξαν πως μπορούσαν να σταθούν αντάξια των περιστάσεων, να υψώσουν το ανάστημα τους και να μας δώσουν μαθήματα ανθρωπιάς, που ούτε η λήθη του χρόνου, στάθηκε ικανή να σκεπάσει.
Εξαιρετική αφήγηση, η οποία λόγο και του πρώτο-προσώπου χαρακτήρα της, μεταφέρει τον μικρό αναγνώστη μέσα στην εποχή και στο κέντρο της ροής, της δράσης και των γεγονότων, δημιουργώντας άμεση ταύτιση με τους μοναδικά «χτισμένους» και ρεαλιστικούς χαρακτήρες.
Χαρακτήρες δημιουργημένους με εκπληκτικό τρόπο, μέσα τόσο από την αφήγηση και τους διαλόγους, όσο και από τα back up,οι οποίοι, γνωρίζουν άμεσα στον αναγνώστη την πλήρη ψυχοσύνθεση των εφήβων της εποχής, παρουσιάζοντας παράλληλα εμπρός του, μια ολόκληρη εποχή της νεότερης Ιστορίας της Ελλάδας.
Επίσης, μέσα από ένα πλήθος ηθογραφικών και λαογραφικών στοιχείων που παρουσιάζονται, μέσω της νοοτροπίας των χαρακτήρων και της παρουσίασης της καθημερινότητας τους , ο μικρός και μεγάλος αναγνώστης εμβαθύνει περισσότερο στην εποχή, κατανοώντας τις αποφάσεις και τις προκλήσεις, που αντιμετώπιζαν οι νέοι τότε και όχι μόνο.
Κατανοεί την ατμόσφαιρα της εποχής, η οποία ανά πασά στιγμή «μύριζε μπαρούτι» και ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός και καθημερινός, κατανοεί τις σκέψεις και τη δύναμη ψυχής που χρειαζόταν εκείνοι οι νέοι , για να συμπεριφερθούν, όπως συμπεριφερθήκαν.
Η κάθε εποχή μεγαλώνει εφήβους που και εκείνοι όπως και οι προηγούμενοι, έχουν προβληματισμούς και έννοιες, ερωτήματα και ανησυχίες, τους απασχολούν επίσης μεγάλα θέματα, έχουν όνειρα, δύναμη, πάθος, περιέργεια και θέληση να τα πραγματοποιήσουν, να αλλάξουν τον κόσμο που τους παραδόθηκε, βρίσκονταν τον, τουλάχιστον ελλιπή, συνεχίζοντας την αέναη πάλη των νέων της κάθε εποχής, με το θεριό, έως ότου, ίσως, κάποια στιγμή, ο κόσμος μας να αλλάξει πραγματικά.
Μια εποχή διαφορετική και συνάμα ίδια , η οποία είχε πολλές ομοιότητες με τη σημερινή και κάθε σημερινή, μιας και το βιβλίο, είναι ένα ανάγνωσμα που παραμένει, πάντα επίκαιρο.
Η γλώσσα είναι απλή και φυσική, προσομοιάζει με απολυτή επιτυχία ένα ζωντανό διάλογο. Η χρήση της ντοπιολαλιάς σε κάποια σημεία, δεν αποτελεί αρνητικό στοιχείο μιας , υπάρχει πλήρης επεξήγηση και έτσι δεν υπάρχουν δυσνόητα ή σκοτεινά σημεία για τον αναγνώστη, έτσι, μέσω της απλότητας και της σαφήνειας του λόγου, μεταφέρει με μεγάλη ευκολία, τα μηνύματα στον αναγνώστη.
Ύφος καθημερινό, δραματικό, στοχαστικό σε ορισμένα σημεία του, δημιουργεί από την αρχή την εντύπωση της διήγησης ενός φίλου, μετατρέποντας την αφήγηση – ανάγνωση σε μια άμεση σύνδεση με τον αναγνώστη .
Ένα ρεαλιστικό, δυνατό και βαθιά ανθρώπινο κείμενο, το οποίο γεμίζει την ψυχή του αναγνώστη με φως και ελπίδα, δημιουργώντας απλά και αβίαστα το σπόρο της περιέργειας για περεταίρω ερεύνα.
Ένα βιβλίο με γρήγορους ρυθμούς, περιπετειώδες και με χιούμορ, διηγείται την ιστορία μιλώντας για την αγάπη, την ισότητα, την αλληλεγγύη, την έννοια και τη σημασία του σωστού ηγήτορα, το θάρρος και την αυταπάρνηση, την προσμονή, την υπομονή και την επιμονή ως όπλα στα χέρια των δίκαιων, την ακλόνητη πίστη στο υπέρτατο ιδανικό της ελευθερίας , αναδεικνύοντας την αξία και τη σημασία της με το πιο εντυπωσιακό τρόπο.
Ένα βιβλίο με εντυπωσιακή αφηγηματική τεχνική ,με αντικειμενικότητα και τόλμη, ένα πολύ επίπεδο ανάγνωσμα ,ένα πάντα επίκαιρο βιβλίο όπως σημειώσαμε και παραπάνω, μιας και η ελευθερία, το δίκιο, η ισότητα είναι πάντα στο προσκήνιο και βάλλονται από διαφορετικές πλευρές και με διαφορετικές αφορμές στο διάβα της Ιστορίας, αλλά πάντα με ένα κοινό πρόσημο, αυτό, του συμφέροντος.
Ένα βιβλίο που μιλά καθαρά και με τόλμη μέσα από τα στόματα εφήβων, οι οποίοι μεγάλωσαν και ανδρώθηκαν σε δύσκολες στιγμές της Ιστορίας.
Ένα βιβλίο που μιλά για όλα εκείνα που «πέφτουν» συνήθως από την τσέπη της Ιστορίας και μας θυμίζει τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει όλοι να συνδράμουμε, ώστε να μη χαθούν για δεύτερη φορά.
Ένα βιβλίο που έχει να δώσει τόσα πολλά στον μικρό αναγνώστη, ανοίγοντας του νέους ορίζοντες, μαθαίνοντας του θέματα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και δημιουργώντας του μύριους προβληματισμούς, επίκαιρους και εντόνους, ζητώντας μόνο ένα ,λίγο από το χρόνο του .
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
