Άθραυστες – Ε. Χαρτ – Εκδόσεις Κλειδάριθμος – Σχολιάζει ο Κώστας Α. Τραχανάς.
«Άθραυστες» Ε. Χαρτ Εκδόσεις Κλειδάριθμος 2024 σελ. 463 -Μπεστ σέλερ των New York Times- Καλύτερο Ιστορικό Μυθιστόρημα Goodreads 2023- Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς 2023 σύμφωνα με το Amazon .
Τρεις γυναίκες με ένα κοινό μυστικό.
Ένα μυστικό που μεταφέρεται μέσα σε πέντε αιώνες!
Κάποια Γουέιγουορντ ήταν μάγισσα…
Αλλά μάγισσες υπήρχαν μόνο στα παραμύθια .Όπως η μάγισσα που έφαγε τον Χάνσελ και την Γκρέτελ. Οι τρεις μάγισσες στο Μακμπέθ, που ξεσήκωναν τον άνεμο και τις θάλασσες. Οι μάγισσες δεν ήταν αληθινές.
Την παλιά εποχή κατηγορούσαν τις γυναίκες με το παραμικρό…
Ζούσαν χωρίς άντρα ,που ήταν αφύσικο .Θεωρούσαν ότι είχαν τον διάβολο εραστή…
Τις θεωρούσαν φόνισσες. Ήταν καταραμένες…
1619: Η Άλθα (θεραπεύτρια) Γουέιγουορντ κατηγορείται για ενασχόληση με τη μοχθηρή , σατανική τέχνη που ονομάζεται μαγεία και για τη δολοφονία του αγρότη Τζον Μίλμπερν με μαγικά μέσα. Καθώς όλα τα στοιχεία είναι εναντίον της, θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλες της τις δυνάμεις για να διατηρήσει την ελευθερία της και την φιλία της με την Γκρέις Μίλμπερν. Άλθα .Τι παράξενο όνομα .Γλυκό και όμως ισχυρό. Σαν ξόρκι. Η Άλθα σαν θεραπεύτρια ,όπως και η μητέρα της, φροντίζει τους ασθενείς με διάφορα βότανα, μαγικά φίλτρα, συνταγές, γιατρικά, σούπες και μαντζούνια…
1942: Ενώ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται, η Βάιολετ ζει παγιδευμένη στη μεγαλοπρεπή, ετοιμόρροπη έπαυλη της οικογένειάς της και νοσταλγεί τη μητέρα της, που φημολογείται ότι τρελάθηκε πριν από τον θάνατό της. Τα μόνα ενθύμια που έχει από εκείνη είναι ένα μενταγιόν με το αρχικό Γ και η σκαλισμένη λέξη «γουέιγουορντ» στο υπνοδωμάτιό της. Η Βάιολετ φαίνεται πολύ δύσκολο κορίτσι : μιλάει στα ζώα , ακόμη και στα έντομα (σκνίπες, μύγες, αράχνες, μέλισσες, σκαθάρια, ζυγόπτερα, εφημερόπτερα, τριζόνια κ.α.) .Είναι αλλόκοτη και παράξενη. Το ίδιο παράξενη ήταν και η μητέρα της , όπως έλεγε το οικιακό προσωπικό στη Βάιολετ: Κυκλοφορούσε η μητέρα της παντού με ένα αρρωστιάρικο γέρικο πουλί στον ώμο της. Ένα μαυροπούλι, κοράκι, που είχε κάτι απαίσιες λευκές γραμμές στα φτερά του και το έλεγε Μοργκ. Παράξενο όνομα. Ο πατέρας της Βάιολετ έλεγε ότι μπορούσε να την εμποδίσει να γίνει σαν εκείνη. Όταν όμως θα τη βιάσει ο ξάδελφός της ο Φρέντερικ , ο πατέρας της όταν μαθαίνει ότι είναι έγκυος ,θα την κλείσει σε ένα έρημο αγροτόσπιτο, που πάνω στην πόρτα ήταν χαραγμένα τα γράμματα Γουέιγουορντ, ήταν το σπίτι της μητέρα της…
2019: Η Κέιτ Έιρζ σώζεται σε ένα τροχαίο από τον πατέρα της, που τελικά αυτός σκοτώνεται. Ο άντρας της , ο Σάιμον , την κακοποιεί σωματικά και ψυχικά ,οπότε αποφασίζει να φύγει από το σπίτι τους. Η Κέιτ φεύγει κρυφά από το Λονδίνο και βρίσκει καταφύγιο σε ένα ερειπωμένο εξοχικό, την αγροικία Γουέιγουορντ (παράξενο όνομα για σπίτι) ,στο Κρόουζ Μπεκ, της επαρχίας Κάμπρια ,που έχει κληρονομήσει από την αδελφή του παππού της την Βάιολετ Έιρζ. Η Βάιολετ ήταν ατρόμητη , αγαπούσε τα έντομα και τα άλλα πλάσματα .Ήταν μάνα των σκαθαριών. Σύντομα η Κέιτ ανακαλύπτει ότι το σπίτι κρύβει ένα μυστικό που χάνεται στα βάθη του 17ου αιώνα…
Δεν είναι τόσο κακό να διαφέρει κανείς από τους άλλους. Όπως οι Γουέιγουορντ , που ένιωθαν μια έλξη με τις αράχνες ,τις νυχτοπεταλούδες ,τα ζυγόπτερα και τα κοράκια. Όλες οι Γουέιγουορντ είχαν τη φύση στην καρδιά τους .Υπήρχε κάτι σε όλες τις γυναίκες της οικογένειας Γουέιγουορντ που τις έδενε άρρηκτα με τον φυσικό κόσμο. Μπορούσαν να τον αισθανθούνε , με τον ίδιο τρόπο που αισθάνονταν οργή, λύπη, ή χαρά. Τα ζώα ,τα πουλιά ,τα φυτά τις αφήνανε να τα πλησιάσουν , τις αναγνώριζαν ως όμοιές τους. Γι΄ αυτό οι ρίζες και τα φύλλα λυγίζουν τόσο εύκολα κάτω από τα δάχτυλά τους όταν φτιάχνουνε τονωτικά που καταπραΰνουν και θεραπεύουν. Γι΄ αυτό τα κοράκια τις παρακολουθούν και υπακούν στο πρόσταγμά τους , γι΄ αυτό το άγγιγμά τους φέρνει τις ικανότητές τους στην επιφάνεια με τον πιο έντονο τρόπο. Τα οστά των Γουέιγουορντ δεν βρίσκονται σε νεκροταφεία , αλλά στα δάση, στους λόφους , εκεί που η σάρκα τους έτρεφε τα φυτά και τα λουλούδια , εκεί που τα δέντρα τύλιγαν τις ρίζες τους γύρω από τους σκελετούς τους.
Ήταν Γουέιγουορντ και έχουν άθραυστη ψυχή. Πήρανε το όνομά τους από την ατίθαση ψυχή τους. Τις αποκαλούσαν αλλόκοτες , επειδή δεν υποτάσσονταν , δεν υποκύπτανε στις βουλές των αντρών. Αλλά μάθανε να κουβαλάνε το όνομα τους με περηφάνια.
Γιατί ήταν πάντα ένα χάρισμα. Ο κόσμος ένιωθε ευγνωμοσύνη γι ΄αυτό το χάρισμά τους. Όμως το άλλο χάρισμά τους -ο δεσμός που είχανε με όλα τα πλάσματα , είναι πολύ πιο επικίνδυνος .Κάποιες γυναίκες θανατώθηκαν -στην πυρά ή στην αγχόνη -επειδή είχαν κοντά τους διάφορα ζώα τα οποία οι ζηλόφθονοι άντρες αποκαλούσαν «μαγεμένα».
Ίσως στο μέλλον να έρθουν ασφαλέστερες εποχές. Όταν οι γυναίκες θα μπορούν να περπατούν στη γη , με το δυνατό φως της εξουσίας, χωρίς να κινδυνεύει η ζωή τους…
Μια μαγευτική ιστορία για το τι μπορεί να συμβεί όταν ο φυσικός κόσμος συγκρούεται με την κληρονομιά που άφησαν οι μάγισσες των προηγούμενων γενεών.
Μια αιχμηρή ιστορία για την αντοχή και την κρυφή δύναμη των γυναικών, που σφύζει από έξυπνη , απολαυστική μαγεία.
Ζωντανό, ενδιαφέρον, συναρπαστικό .Αληθινά μαγικό.
Απολαύστε το.
Η Εμίλια Χαρτ είναι Αγγλοαυστραλή συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Σίδνεϋ και σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Νομική στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας, πριν εργαστεί ως δικηγόρος στο Σίδνεϋ και το Λονδίνο. Το Weyward είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Ζει στο Λονδίνο, Αγγλία.
Ο Κώστας Τραχανάς γεννήθηκε στην Άρτα το 1953.Εργάστηκε στον ΟΤΕ-Άρτας ,απ΄όπου συνταξιοδοτήθηκε.Επίσης παράλληλα εργάστηκε δεκατρία χρόνια ως Εργαστηριακός Βοηθός στο Τμήμα Τηλεπληροφορικής και Διοίκησης του ΤΕΙ-Ηπείρου .Ασχολείται 35 χρόνια με την παρουσίαση βιβλίων σε εφημερίδες ,περιοδικά και σε βιβλιοφιλικές Ιστοσελίδες.Ήταν υπεύθυνος για 7 χρόνια στη Λέσχη Ανάγνωσης Άρτας και υπεύθυνος έκδοσης για 10 χρόνια του Πολιτιστικού περιοδικού (έντυπου και ηλεκτρονικού) “Έκφραση Άρτας”.Είναι από τα αρχικά μέλη του Συλλόγου “Οι Φίλοι του Βιβλίου Άρτας” και του Επιστημονικού Συλλόγου Αστρονομίας και Διαστήματος “Αστρολάβος” ‘Αρτας.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
