Μοιρολόγια – Όλγα Δημοσθένους Καλύβα .
ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ-ΟΛΓΑ ΚΑΛΥΒΑ
«σοφίας άμητος»-δημώδης ποίηση-εκδόσεις Κέφαλος
ΛΕΒΕΝΤΗ ΜΟΥ
Πέφτουν τα μάνταλα βαριά, τα σίδερα βροντούνε,
λόγια της μάνας θλιβερά ίσκιο αποζητούνε:
Τι σου ̓ λειπε, λεβέντη μου, δω στον απάνου κόσμο
και πήρες το στρατί στρατί , στρατί το μονοπάτι;
Της Άρνης βρήκες το βουνό, της Αρνησιάς νεράκι,
ήπιες και με αρνήθηκες πίνεις και με αρνιέσαι;
Τι σου ̓ λειπε, υγιόκα μου, δω στον απάνου κόσμο
και πήρες δρόμο σκοτεινό, σοκάκι μαυρισμένο,
στης Αλησμόνιας στάθηκες το καψερό λιβάδι,
που ̓ χει το λησμοβότανο, που ̓ χει πικρό βοτάνι
και ξέχασες την ομορφιά στις στράτες και στο διάβα;
Αχ! να ̓ ξερες, μανούλα μου, σε δόλο έχω πέσει.
Το βλέπεις τούτο το σπαθί το χρυσοπλουμισμένο,
θωρείς τ ̓ αργυροδόξαρο το χρυσοκεντημένο,
που ̓ χει πετράδια στη λαβή, μάλαμα στο θηκάρι;
του Μαύρου δώρο έγινε κι επέσα στην παγίδα,
της άνοιξης έχασα ανθούς, του θέρους το φεγγάρι,
του χινοπώρου τους καρπούς και του χιονιά λευκάδι.
Κι έχασα κι εσένανε, μάνα μου, παρηγοριά κι ελπίδα!
Και η μάνα χάμου έπεσε κι ανέσπα τα μαλλιά της!
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Τι να του πούμε, χωριανοί, του νιου που χαιρετούμε;
Τούτο το νιόβγαλτο κλαρί , το δροσερό χορτάρι,
που ̓ ναι ανοιχτό γαρούφαλο, λευκό το γιασεμάκι,
που ̓ χει τον Αύγουστο γιορτή, το Θεριστή στις πλάτες
κι ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη ανθισμένο
στ ̓ άστρα και στον αυγερινό τάμα μαλαματένιο.
Είχε ματάκια καστανά, φρύδια καλογραμμένα,
αψήλωνε και ίσιωνε λιγνό κυπαρισσάκι,
βασιλικός ολάνθιστος σιμά σε περβαζάκι.
Είν ̓ ο καθρέφτης κρούσταλλο που ̓ φτιανε τα μαλλιά του,
ολόμαυρα κι ολόσγουρα χάνονταν στα λαιμά του.
Ήταν καλό, ήταν χρυσό, ήταν και διαλεγμένο,
ήτανε στο σπιτάκι του φλουρί κωνσταντινάτο.
Είχε καθάριο λογισμό, σκέψη που ηλιογεννάτο
και στην ψυχή φιλοτιμιά και στην καρδιά τα κάλλη
και για την μάνα την καλή ορθάνοιχτη αγκάλη.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΕ
Πώς εμαυρίσαν τα βουνά κι οι βράχοι πώς λυγίσαν;
Μήνα σεισμός εγένηκε μήνα λάβα γεννιέται;
Κι ουδέ σεισμός εγένηκε κι ουδέ λάβα γεννιέται.
Μονάχα ο πικροχάροντας τη γη περνοδιαβαίνει ˙
«Χάρε, τον ήλιο μη σβηείς, τ ̓ άστρα μην τα αφανίσεις
και τα πετροχελίδονα άσε τα να πετούνε
και τα αηδονάκια της αυγής να γλυκοκελαηδούνε.
Μην τα μαράνεις τα ανθιά, μην τα αποξεράνεις,
είναι η άνοιξη όμορφη, μην την αποξεκάνεις.
Και το γλυκόπιοτο κρασί δοκίμασε το, Χάρε,
μην τύχει στο μεθύσι σου και με ξεχάσεις ˙ πάρε
την πέτρα τη βαριά, το νοτισμένο χώμα,
το ξύλο, πάρε, το ξερό, το κούτσουρο στο δώμα
κι άσε τους νιους μας, Χάροντα, τις νιες μας ξέχασέ τες,
τα τρυφερά παιδάκια μας λησμόνησέ τα κι άστα.
Κι αν το κρασί μού τ ̓ αρνηθείς, κρύο νερό προσφέρω,
να ξαποστάσεις, να σταθείς, να πιεις, να ξεδιψάσεις.
Και στο σεργιάνι σου αυτό τράπεζα σε φιλεύω,
μήπως χορτάσει η πείνα σου, τ ̓ αντρόγυνα ν ̓ αφήσεις,
τους γέροντες και τις γριές τις απολησμονήσεις».
Κι ο Χάροντας εστάθηκε σιμά στο παραθύρι:
«Χαρείτε σεις οι ζωντανοί εις τον Απάνου Κόσμο.
Σήμερα αποθύμησα της ζήσης το γιορτάνι,
τα γλέντια, τα τραγούδια σας και τη ζεστή αγκάλη.
Πώς αγαπιούνται τα ζευγά, πώς αγαπούν τα νιάτα,
πώς μάνες κλείουν τα μωρά μες στον κρυφό τους κόρφο
κι ο γονιός εχαίρεται τις κόρες και τους γιους του.
Ταχιά όμως το ξημέρωμα ̓ τοιμάσου να σε πάρω!».
Η Όλγα Δημοσθένους Καλύβα κατάγεται από το Προάστιο Καρδίτσας και είναι πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Αποτελεί μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών και Συγγραφέων Λάρισας (Ε.ΛΟ.ΣΥ.Λ.) καθώς και ιδρυτικό και επίτιμο μέλος του Σωματείου Διάσωσης και Διάδοσης του Καραγκούνικου Λαϊκού Πολιτισμού «Η Ψηφίδα». Ως συνεργάτιδα στην Ίδρυση και Θεσμοθέτηση της Παγκόσμιας Ημέρας Κ.Π. Καβάφη – 29 Απριλίου 2024 – συνεισέφερε τιμητικά με δημοσιεύσεις βραβευμένων ποιημάτων της, άρθρων της και με δύο βραβευμένες δράσεις της. Έχει λάβει για το σύνολο του δημιουργικού της ποιητικού και συγγραφικού έργου και την προσφορά της στον Παγκόσμιο Πολιτισμό το Διεθνές Βραβείο Πολιτισμού Yorgos Foudoulis Culture Award από την Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου. Ποιήματά της έχουν διακριθεί σε Πανελλήνιους και Παγκόσμιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς και έχουν βραβευτεί από την UNESCO Τεχνών, Λόγου κι Επιστημών Ελλάδας, από την International Art Academy, από τον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ.), από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης και Έρευνας του Πολιτισμού του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους στην Ευρώπη (EUARCE), από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε.), από τους Πνευματικούς Ορίζοντες Λεμεσού, από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου (ΣΠΕΚ), από το Διεθνές Κέντρο Κιθάρας (Volos World Guitar Capital) και από διάφορους εκδοτικούς οίκους. Έχει λάβει βραβεία και τιμητικές διακρίσεις στον ελεύθερο κι έμμετρο στίχο, βραβεία και τιμητικούς επαίνους σε ποίηση σονέτο, χαϊκού, δημώδη και σε μουσικό στίχο καθώς και βραβεία σε διηγήματά της. Δυο βραβευμένα ποιήματά της: «Το Γιασεμί» και το «Ίαμα» έχουν μελοποιηθεί από τον κ. Φουντούλη και τρία ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί στα αγγλικά. Ακόμη, έχουν συμπεριληφθεί ποιήματά της σε ποιητικές ανθολογίες και συλλεκτικά και συλλογικά ποιητικά ανθολόγια. Διακριθέντα ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στο ιστορικό λογοτεχνικό περιοδικό «Νουμάς», σε σημαντικά έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά καθώς και σε αξιόλογους λογοτεχνικούς ιστότοπους. Άρθρα, συνεντεύξεις και βιβλιοκριτικές της έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτες λογοτεχνικές ιστοσελίδες. Τέλος, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέφαλος: η παγκοσμίως βραβευμένη με το βραβείο «Αισχύλος» ποιητική της συλλογή με τίτλο: «Στεντόρειοι Ψιθυρισμοί» και η πανελληνίως βραβευμένη με το Α΄ βραβείο δημώδης ποιητική της συλλογή με τίτλο: «σοφίας ἂμητος».
Ο πίνακας του θέματος έχει τίτλο “Ψαριανό μοιρολόι” – Νικηφόρος Λύτρας 1888.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.