Κληροδοτήματα – Γ. Μπουζουμπάρδη – Εκδόσεις Πηγή – Σχολιάζει ο Κώστας Α. Τραχανάς
«Κληροδοτήματα « Γ. Μπουζουμπάρδη Εκδόσεις Πηγή 2024 σελ. 143
Πέντε φίλοι, φίλοι ζωής, όλοι ψυχολόγοι είναι οι: Ιωάννης, Θέμις, Αναστασία,Κωνσταντίνος και Ηλέκτρα. Τα αρχικά των ονομάτων τους σχημάτιζαν τη λέξη
ΙΘΑΚΗ.
Οι πέντε φίλοι αποφασίζουν να μεταδώσουν στα παιδιά τους τη γνώση που με τόσο κόπο αποκτήσανε για τα σπουδαία πράγματα στη ζωή. Να θέσουν επί τάπητος τα τραυματικά βιώματα και να κρατήσουν από αυτά μόνο τα ηθικά διδάγματα.
Να τους κάνουνε ένα δώρο.
Η μαγική πεντάδα γνωρίζει πως η ψυχανάλυση απαιτεί να διεισδύουν μαζί με τον θεραπευόμενο στα μύχια της ψυχής του και να εντοπίζουν τα τραύματα που έχει δεχτεί ως παιδί και, με βάση αυτά, να δουλέψουνε για την προσωπική του εξέλιξη.
Αν ο ψυχαναλυτής δεν έχει επεξεργαστεί τα δικά του τραύματα, πώς θα βοηθήσει τον αναλυόμενο; Ο ψυχαναλυτής έχει και αυτός τραύματα, αλλά συγχώρεσε τους γονείς του για τα λάθη τους. Και φυσικά δεν θα ήθελε τα παιδιά του να πληγωθούν όπως αυτός και μακάρι αυτό, που με τόσο πόνο και μόχθο κατάλαβε πως είναισημαντικό στη ζωή, να μπορέσει να τους το μεταδώσει.
Θα γράψουνε λοιπόν από μία επιστολή ο καθένας και θα τη χαρίσουνε στα παιδιά τους στα δέκατα όγδοα γενέθλιά τους.
Θα κληροδοτήσουν στα παιδιά τους ένα μοναδικό δώρο ζωής : να μετουσιώσουν τον πόνο που τους έχουν προκαλέσει τα παιδικά τους τραύματα σε πολύτιμο μάθημα, που θα το χαρίσουν απλόχερα στους απογόνους τους.
Σε αυτήν την επιστολή δεν πρέπει να γίνουν υπερπροστατευτικοί και να αφήσουνε τα παιδιά τους να κάνουν τα λάθη τους και, απλώς, να βρίσκονται δίπλα τους αθόρυβα, στωικά και διακριτικά. Ωστόσο, γιατί να μην τους δώσουνε μία γονική συμβουλή, ως βάση για τη ζωή τους, και αν τη θέλουν την κρατούν, αν δεν την θέλουν, την πετούν; Σε τελική ανάλυση, δεν γίνεται να μην τους κληροδοτήσουνε τα όμορφα πράγματα που αυτοί αντλήσανε από τις ατέρμονες συζητήσεις τους και την ομαδική ψυχοθεραπεία που έχουνε πραγματοποιήσει. Δεν μπορούνε, ως γονείς, να μην τους αφήσουνε μία κληρονομιά, μία προίκα.
Ας τους περιγράψουνε πώς φαντάζονταν αυτοί την ευτυχία ως παιδιά. Μπορεί να μην έζησε κανένας από αυτούς, τουλάχιστον, όπως θα θέλανε, αλλά είχανε την τύχη να συναντηθούνε και να την επιδιώξουν ετεροχρονισμένα. Ας τα αποτρέψουνε έστω από κάποιο φορτίο που αυτή η ζωή τους επιβάλλει. Ο καθένας τους ας χαρίσει ό,τι θεωρεί σημαντικό ως συμβουλή. Μακάρι να κρατήσουν τα παιδιά τους ως φυλαχτό στην καρδούλα τους και να το έχουν ως ένα μικρό οδηγό για να αποφύγουν επίπονα παραστρατήματα.Το σίγουρο είναι ότι τα ίδια θα εμπλουτίσουν, θα κάνουν δημιουργικές αφαιρέσεις, αν αυτό το κρίνουν σωστό, και, ίσως, να βοηθηθούν στη μετέπειτα ζωή τους.
Δεν θα δώσουνε έτοιμες συνταγές ευτυχίας. Δεν θα επιβάλουν τίποτα και δεν θα έχουνε καμία προσδοκία. Θα χαρίσουνε δύο λόγια ψυχής στα παιδιά τους και ας κρατήσουν ό,τι αυτά θέλουν. Αν θέλουν. Πρέπει να κάνουν λάθη. Πρέπει να συναντήσουν εμπόδια, δυσκολίες και, όχι τόσο, βοηθητικούς ανθρώπους, ώστε να καταλήξουν στην Ιθάκη που μετράει γι’ αυτά. Και θα έχουν σε μία γωνία του μυαλού τους τα λόγια τους. Ας τους έχουνε δείξει την αγάπη που νιώθουνε γι’ αυτά και την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό τους, και θα είναι σίγουροι ότι θα βοηθηθούν. Αυτοί ας τα προσφέρουν και τα παιδιά τους ας κάνουν ό,τι επιθυμούν!!
Για αυτή την προικοεπιστολή προς τα παιδιά τους γνώριζαν οι πέντε φίλοι ότι αυτή η διαδικασία δεν θα ήταν ανώδυνη. Θα έπρεπε να ανασύρουν από τη μνήμη τους βιώματα, τραύματα και απογοητεύσεις που τους έκαναν να πονέσουν, αλλά και που, από την άλλη, αποτέλεσαν τις αφορμές για να εξελιχθούν μέσα από τη σκληρή μαθησιακή διαδικασία που αυτά τους προσέφεραν.
Το ταξίδι της ενδοσκόπησης που έπρεπε να κάνει ο καθένας για τον ιερό προορισμό που έθεσαν θα ξεκινούσε…
Ένα συγκινητικό και συναρπαστικό βιβλίο για την ευτυχία, την αγάπη, την αποδοχή, τη συγγνώμη, την ευγνωμοσύνη, την αυτοαποδοχή, τον ρόλο του καλού παιδιού που η κοινωνία υποκριτικά επιβάλλει, τα κάστρα των παγιωμένων μολυσματικών πεποιθήσεων που χτίζουν οι γονείς, τα τείχη ανασφάλειας και φόβου που χτίζουν οι γονείς και το περιβάλλον, τη γνήσια έκφραση της σκέψης, την ελευθερία της έκφρασης του αληθινού τους εαυτού, την μετατροπή του πόνου σε δύναμη, τη ζεστασιά της αμοιβαιότητας με τους φίλους τους, την πληρότητα που προκαλεί η επιδίωξη της εξέλιξης, το μαλάκωμα της ψυχής, την κατάκτηση ενός υγιούς και γεμάτο σήμερα κι ένα φωτεινό αύριο, την υποκριτική ευγένεια, την συμβατικότητα, το καταπιεστικό και αβάσταχτο περιβάλλον του σπιτιού και του σχολείου, την αγάπη για την φωτεινή και σκοτεινή πλευρά του εαυτού, την κατανόηση του εσωτερικού κόσμου, την σπουδαία μαθητεία της αποτυχίας, τις λανθασμένες επιλογές, τις άστοχες κρίσεις, τα αρνητικά βιώματα, τα τραύματα, τις απογοητεύσεις, τα εμπόδια, τα λάθη, την χαρά της υπέροχης συνειδητοποίησης πως μετά την πτώση έρχεται η επάνοδος,…
Ένα συναρπαστικό και καθηλωτικό ανάγνωσμα.
Μια συγκινητική αφήγηση, τολμηρή, που αποτυπώνει τις ανησυχίες του σήμερα.
Διαβάστε το.
Η Γιούλη Μπουζουµπάρδη γεννήθηκε στις 4 Νοεµβρίου 1981 στον Πειραιά, αλλά µεγάλωσε και ζει στις Σπέτσες. Η µεγάλη της αγάπη για τα παιδιά την οδήγησε για σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, στο τµήµα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας. Έχει εκπαιδευτεί στη Συµβουλευτική Ψυχολογία και το life coaching, ενώ έχει εργαστεί ως φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση. Τα «Κληροδοτήµατα» αποτελούν την πρώτη συγγραφική της απόπειρα και την έκφραση της επιθυµίας της να µετουσιώσει σε γραπτό λόγο τις σκέψεις της για µία ευτυχισµένη και πλήρη ζωή που αξίζουµε να έχουµε ως παιδιά και ως ενήλικες.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
