Το ζύγι της αξίας.

Η Ελένη Περινού είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.

Το ζύγι της αξίας

Έχεις να αποδείξεις σε κάποιον την αξία σου;

Η αξία σου αποδεικνύεται μέσα από αυτά που κάνεις;

Η αξία σου επαληθεύεται από την εικόνα σου; Από το πόσα κιλά είσαι, ή από τις πόσες ρυτίδες χαράχτηκαν στο πρόσωπό σου;

Από τα μπράβο και τα χειροκροτήματα που πήρες ή που περιμένεις να εισπράξεις;

Έχεις αξία; Ποιά είναι η αξία σου; Πώς υπολογίζεις αυτή την αξία; Την ζυγίζεις σε σχέση με τους άλλους; Την ζυγίζεις σε σχέση με τις προσδοκίες των γονιών σου; Αυτές οι προσδοκίες εσωτερικεύτηκαν και έγιναν η «νομοθεσία» σου; Πόσο σκληρός επικριτής είσαι με τον εαυτό σου και με τους άλλους; Πόσο σκληροί και άκαμπτοι είναι οι «νόμοι» που διέπουν την ζωή σου; Πρέπει να κάνεις το ένα, πρέπει να κάνεις το άλλο, πρέπει να δημιουργείς, πρέπει προοδεύεις, πρέπει να κάνεις σχέση ή να μην κάνεις, πρέπει, πρέπει, πρέπει.

Έχεις αναλογιστεί πόσα από αυτά που κάνεις έχουν εφαλτήριο τις προσδοκίες των γονιών σου; Κάποιες από τις άκαμπτες ή ακόμα και παρανοϊκές τους πεποιθήσεις και εμπλοκές; Μήπως επιδιώκεις με πάθος και φιλοδοξία τις πολυπόθητες επιβραβεύσεις των άλλων που περιμένουν από σένα να κάνεις πράγματα για να σε θαυμάζουν; Πόση αξία αντλείς μέσα από αυτούς τους συσχετισμούς;

Θα μου πεις, μα αυτό είναι ένα νόημα ζωής: να κυνηγάς το όνειρό σου. Αλήθεια, ξέρεις ποιό είναι το όνειρό σου; Και είναι σίγουρα δικό σου; Ή εγκαταστάθηκε ως πρόγραμμα στον εγκέφαλό σου παιδιόθεν, οπότε, τι τα θες, κι αλλωνών να είναι, αφού το έχεις αφομοιώσει, είναι πλέον δικό σου. Κι αν είναι πλάνη; Μια εικονική πραγματικότητα που έρχεται ως αντανάκλαση της εσωτερικής «νομοθεσίας» σου;

Όταν έπαιρνες καλό βαθμό στο σχολείο, υποθέτω ότι εισέπραττες επιβράβευση. Μέσα από την επιβράβευση ερχόταν η επιβεβαίωση της εικόνας σου. Μια εικόνα που χτιζόταν χρόνια και τελικά μπήκε σε κάδρο στο σαλόνι του εαυτού σου. Είσαι αυτή η εικόνα; Σε κάποια χρόνια όπως όλοι, θα έχεις φύγει από αυτόν τον κόσμο. Και οι άλλοι θα θυμούνται αυτή την εικόνα. Γιατί ποιός πραγματικά σε αγάπησε έτσι όπως είσαι; Γι’ αυτό που είσαι. Όχι για τα επιτεύγματά σου. Όχι για τα άριστα και τις επιτυχίες σου. Ή από το αν έφτιαξες μια καλή σχέση ή μια οικογένεια που είναι ο «προορισμός» του ανθρώπου καθώς μας έμαθαν. Αν εσύ δεν δεις αυτή την αλήθεια, κανείς δεν πρόκειται να την δει για σένα. Αν εσύ δεν έρθεις σε επαφή με την ύπαρξή σου και δεν την αγαπήσεις ολοκληρωτικά γι’ αυτό που είναι, έτσι ακριβώς όπως είναι, κανείς δεν θα το κάνει για σένα. Δεν είσαι αυτή η εικόνα που έπλασες ή που πλάστηκε μέσα από την μοίρα, την ζωή, τα βιώματά σου. Όχι, δεν είσαι αυτή η εικόνα. Μην παιδεύεσαι άλλο και σταμάτα να παλεύεις με σκιές και φαντάσματα. Είσαι κάτι άλλο πιο βαθύ πιο ζωντανό και όμορφο. Είσαι άνθρωπος. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις τίποτα για να αποδείξεις την αξία σου. Πράξε δίχως πίεση και υποχρέωση. Δημιούργησε, δούλεψε, κατασκεύασε, μαγείρεψε, σκούπισε, καθάρισε, κοιμήσου, σαν να ήταν η τελευταία σου μέρα σε αυτή τη ζωή. Με απλότητα. Με απαλότητα. Δίχως τύψεις και ενοχές, δίχως πίεση και άγχος. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις τίποτα περισσότερο από αυτό που σου δίνει την χαρά της ζωής. Χαίρου το κάθε τι που κάνεις. Ανάσαινε οξυγόνο λες και παίρνεις όλο το φως της ζωής μέσα σου. Κοιμήσου σαν πουλάκι. Χαμογέλα. Άσε τον εαυτό σου να αγαπήσει. Αγάπα μωρέ. Αγάπα με την καρδιά σου και πάψε να κατακρίνεις τους πάντες και τα πάντα. Είτε έρθουν έτσι είτε αλλιώς, δεν είναι στο  χέρι σου να ορίσεις καμία μοίρα. Αφουγκράσου κάθε τι που έρχεται, ζήστο, και ναι, μπορείς να αντιδράσεις. Μπορείς να πεις ένα ναι ή ένα όχι. Μέχρι εκεί. Άλλος ορίζει τη μοίρα μας. Δεν μπορείς να στυλώνεις τα πόδια σου σε κάθε τι καινούργιο που έρχεται. Μπορείς, φυσικά και μπορείς. Και το κάνεις συχνά. Αλλά το πληρώνεις και μερικές φορές πολύ ακριβά. Αφέσου και ταξίδεψε σε αυτό που σου φέρνει η ζωή. Κάθε γεγονός, κάθε λέξη και κάθε πράξη, κάθε τι που έρχεται στη ζωή, δεν απαιτεί τίποτα από σένα παρά μόνο να ελευθερωθείς από τις αντιστάσεις σου και τις διανοητικές αναλύσεις. Κι αν χρειάζεται κάποτε να πεις ένα όχι, πες το και ακολούθα άλλο δρόμο χωρίς αναλύσεις και ενοχές. Πάρε μια απόφαση και ακολούθα την. Μην φεύγεις σε κανένα μελλοντικό σενάριο. Το μόνο που έχεις είναι το τώρα. Τίποτα άλλο. Είσαι χαρούμενος; Είσαι ικανοποιημένος; Όχι; Μήπως να σου θυμίσω ότι κάποιος την ώρα που μιλάμε φεύγει από τη ζωή και δεν έχει τις ευκαιρίες που εσύ έχεις; Μήπως να σου θυμίσω πόσες ανάσες παίρνεις το λεπτό; Μήπως να σου θυμίσω πως χτυπάει η καρδιά σου δίχως να την ελέγχεις; Μήπως να σου θυμίσω πως είσαι ζωντανός κι έχεις κάθε δικαίωμα να κάνεις λάθη; Βγες έξω και άσε τον εαυτό σου να λαθέψει. Θα αστοχήσει τη μία, θα αστοχήσει την δεύτερη, κάποτε θα πετύχει τον στόχο του. Κανείς δεν έγινε πρωταθλητής δίχως καθημερινή προπόνηση και αγώνα. Κανένα παιδί δεν έμαθε ποδήλατο δίχως να πέσει. Χαλάρωσε και απόλαυσε αυτό που σου δίνεται.

Κι αν είναι ώρα να ξεκουραστείς, απόλαυσέ το. Μην το λερώνεις με ενοχές του τύπου «είμαι τεμπέλης». Κι αν είναι ώρα να τρέξεις, πάρε βαθιά ανάσα και τρέξε. Κι αν είναι ώρα να ερωτευτείς, ερωτέψου με την καρδιά σου, δίχως τον φόβο και την απειλή του πόνου. Μόνο οι νεκροί δεν πονούν.  Κι αν είναι ώρα να διαχωρίσεις τη θέση σου, κάντο δίχως γιατί και πρέπει. Κι αν είναι ώρα να φύγεις, σήκω και φύγε. Κι αν είναι ώρα να δεχτείς την προσφορά των άλλων, άνοιξε την αγκαλιά σου και πάρε την με χαρά κι ευγνωμοσύνη. Κι αν είναι ώρα να δώσεις, δώσε δίχως αντάλλαγμα. Κι αν δεν δεχτούν την καλοσύνη και την προσφορά σου, φύγε και τίναξε και τη σκόνη από τα παπούτσια σου.