Η πολυκατοικία της αντιπαροχής και το στεγαστικό πρόβλημα.

Η πολυκατοικία της αντιπαροχής και το στεγαστικό πρόβλημα.

Το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα είναι πα­νευ­ρω­πα­ϊ­κό, εντο­νό­τε­ρο στην Ελ­λά­δα.

Η αντι­πα­ρο­χή δεν απο­τε­λεί πλέ­ον λύ­ση, όπως συ­νέ­βη το δι­ά­στη­μα 1950-1980. Έκα­νε πλου­σι­ό­τε­ρους τους οικο­πε­δού­χους και έδω­σε δυ­να­τό­τη­τα στέ­γα­σης με προ­σι­τό κό­στος, Έδω­σε δου­λειά στους άνερ­γους και στους μη­χα­νι­κούς. Με­γά­λος κερ­δι­σμέ­νος το κρά­τος, που έλυ­σε το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα αδα­πά­νως. Με­γά­λοι χα­μέ­νοι η δι­α­τή­ρη­ση της νε­ο­κλα­σι­κής αρ­χι­τε­κτο­νι­κής και η ποι­ό­τη­τα ζω­ής στο κέ­ντρο των πό­λε­ων.

Η πο­λυ­κα­τοι­κία της αντι­πα­ρο­χής δεν είναι ούτε «κα­λή», ούτε «κα­κή». Ναι, ανε­γέρ­θη­καν θλι­βε­ρές πο­λυ­κα­τοι­κί­ες, αλ­λά ανε­γέρ­θη­καν και εξαι­ρε­τι­κές σε ποι­ό­τη­τα και αισθη­τι­κή.

Βέλ­τι­στη λύ­ση για το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα σή­με­ρα απο­τε­λεί η αξι­ο­ποί­η­ση του στε­γα­στι­κού απο­θέ­μα­τος για τη δι­α­σφά­λι­ση ανα­βαθ­μι­σμέ­νων, νέ­ων κα­τοι­κι­ών.

Τα επό­με­να 100 χρό­νια θα απο­τε­λέ­σουν πρό­κλη­ση για τις πό­λεις. Τα κτή­ρια πρέ­πει να μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στις επι­πτώ­σεις της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής, στις δι­α­κυ­μάν­σεις του κό­στους ενέρ­γει­ας και στις ανά­γκες ενός πλη­θυ­σμού που γερ­νάει. Η τε­χνο­λο­γία και οι ειδι­κοί υπάρ­χουν. Απο­φά­σεις χρει­ά­ζο­νται.

Ο Άγις Πα­πα­δό­που­λος γεν­νή­θη­κε το 1966 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Δι­πλω­μα­τού­χος Μη­χα­νο­λό­γος Μη­χα­νι­κός του ΑΠΘ, έκα­νε στη συ­νέ­χεια το με­τα­πτυ­χι­α­κό του σε Εξοι­κο­νό­μη­ση Ενέρ­γει­ας και Προ­στα­σία Πε­ρι­βάλ­λο­ντος στο Cranfield της Βρε­τα­νί­ας και με­τά το Δι­δα­κτο­ρι­κό του στο ΑΠΘ. Από το 1998 είναι κα­θη­γη­τής ενερ­γει­α­κών συ­στη­μά­των στο Τμή­μα Μη­χα­νο­λό­γων Μη­χα­νι­κών του ΑΠΘ και από το 2013Δι­ευ­θυ­ντής του Ερ­γα­στη­ρίου Κα­τα­σκευ­ής Συ­σκευ­ών Δι­ερ­γα­σι­ών.

Δρα­στη­ρι­ο­ποι­εί­ται ερευ­νη­τι­κά στα πε­δία των Ανα­νε­ώ­σι­μων Πη­γών Ενέρ­γει­ας, του ενερ­γει­α­κού και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κού σχε­δι­α­σμού κτι­ρί­ων και των οικο­νο­μι­κών και πο­λι­τι­κών δι­α­στά­σε­ων της ενέρ­γει­ας. Έχει δι­ευ­θύ­νει πε­ρισ­σό­τε­ρα από 65 ερευ­νη­τι­κά προ­γράμ­μα­τα και έχει δη­μο­σι­εύ­σει πε­ρισ­σό­τε­ρες από 165 ερ­γα­σί­ες σε δι­ε­θνή επι­στη­μο­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά.

Είναι επι­σκέ­πτης κα­θη­γη­τής στο Πο­λυ­τε­χνείο του Αμ­βούρ­γου στη Γερ­μα­νία και υπήρ­ξε επι­σκέ­πτης κα­θη­γη­τής στο Πα­νε­πι­στή­μιο Κύ­πρου. Από το 2012 ως το 2022 ήταν Editor in Chief του International Journal of Sustainable Energy, ενώ από το 2022 είναι Associate Editor στο Energy and Buildings.

Δι­ε­τέ­λε­σε μέ­λος της Ρυθ­μι­στι­κής Αρ­χής Ενέρ­γει­ας και Αντι­πρό­ε­δρος Ακα­δη­μα­ϊ­κών Υπο­θέ­σε­ων του Ανοι­κτού Πα­νε­πι­στη­μίου Κύ­πρου. Από τον Αύγου­στο του 2019 είναι Πρό­ε­δρος του Δ.Σ. της ΕΥΑΘ Α.Ε.

Είναι πα­ντρε­μέ­νος από το 2001 με τη Μα­ρι­άν­να και έχουν δύο παι­διά, τον Μι­χά­λη και τη Βα­σι­λί­να.

Ο Μι­χά­λης Πα­πα­δό­που­λος γεν­νή­θη­κε το 1936 στη Δρά­μα. Σπού­δα­σε Πο­λι­τι­κός Μη­χα­νι­κός στο ΑΠΘ. Δού­λε­ψε για μια δε­κα­ε­τία ως ελεύ­θε­ρος επαγ­γελ­μα­τί­ας στη Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία. Στη συ­νέ­χεια εκ­πό­νη­σε το δι­δα­κτο­ρι­κό του στο Άα­χεν της Γερ­μα­νί­ας. Με­τά τη Με­τα­πο­λί­τευ­ση επέ­στρε­ψε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη όπου και εξε­λέ­γη κα­θη­γη­τής στο Τμή­μα Πο­λι­τι­κών Μη­χα­νι­κών (1976). Δι­ε­τέ­λε­σε Κο­σμή­το­ρας της Πο­λυ­τε­χνι­κής Σχο­λής (1988-1994), Αντι­πρύ­τα­νης (1994-1997) και Πρύ­τα­νης (1997-2003). Συ­γκλη­τι­κός για 15 συ­νε­χό­με­να χρό­νια.

Για το έρ­γο του έχει τι­μη­θεί, με­τα­ξύ άλ­λων, από το Πα­νε­πι­στή­μιο του Κά­ρο­λου της Πρά­γας το 1998, «για την καλ­λι­έρ­γεια των γραμ­μά­των και του αν­θρω­πι­σμού σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα». Τι­μή­θη­κε ακό­μη από τον Πρό­ε­δρο της Ομο­σπον­δι­α­κής Δη­μο­κρα­τί­ας της Γερ­μα­νί­ας, με την απο­νο­μή του «με­γά­λου σταυ­ρού αξί­ας» σε «ανα­γνώ­ρι­ση των δι­α­κε­κρι­μέ­νων υπη­ρε­σι­ών που προ­σέ­φε­ρε στην ανά­πτυ­ξη των ελ­λη­νο­γερ­μα­νι­κών επι­στη­μο­νι­κών σχέ­σε­ων». Είναι η με­γα­λύ­τε­ρη δι­ά­κρι­ση που μπο­ρεί να απο­δο­θεί σε μη Γερ­μα­νό πο­λί­τη.

Εκτός των πα­νε­πι­στη­μι­α­κών συγ­γραμ­μά­των και των πο­λυ­ά­ριθ­μων επι­στη­μο­νι­κών δη­μο­σι­εύ­σε­ων, έχουν εκ­δο­θεί από τις εκ­δό­σεις Ια­νός και δύο δο­κί­μιά του με τίτ­λους Με­τά το Αμ­φι­θέ­α­τρο (2000) και Με μο­λύ­βι και χαρ­τί (2004).

Από τις εκ­δό­σεις Επί­κε­ντρο έχουν εκ­δο­θεί τα βι­βλία Κα­λει­δο­σκό­πιο μι­ας επο­χής – όπως την έζη­σα (2021), Η αιω­νι­ό­τη­τα της στιγ­μής (2022) και Πρό­σφυ­γες και εκ­παί­δευ­ση(2023).

Ο Μι­χά­λης Πα­πα­δό­που­λος είναι ομό­τι­μος κα­θη­γη­τής από το 2003. Δι­ε­τέ­λε­σε Πρό­ε­δρος του Παι­δα­γω­γι­κού Ιν­στι­τού­του (2004-2006) και Πρύ­τα­νης του Πα­νε­πι­στη­μίου Frederick της Κύ­πρου (2006-2008).

Είναι πα­ντρε­μέ­νος, από το 1964 με τη Βι­ο­λέτ­τα και έχουν δύο παι­διά, τον Άγι και τη Χά­ρις-Όλ­γα.

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.