Δεν έχεις χρόνο; Ο Ιμπρεσιονισμός σε 10΄.
Γυναίκα με ομπρέλα Μονέ
“Η ευρυμάθεια δεν διδάσκει την κατανόηση”
Ηράκλειτος
Τι είναι ο Ιμπρεσιονισμός*; Πότε ξεκίνησε;
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο Γαλλικών και Ευρωπαϊκών επαναστάσεων, οι οποίες είχαν σημαντική επίπτωση και επηρέασαν τον καλλιτεχνικό και φυσικά όχι μόνο κόσμο, της εποχής τους.
Έτσι λοιπόν, ο Γαλλοπρωσικός πόλεμος αλλά και η παρισινή κομμούνα επηρέασαν τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της εποχής.
Ο Ιμπρεσιονισμός ξεκίνησε το 1850 και διήρκησε περίπου έως το 1882.
Χορός στο Μουλέν ντε λα Γκαλέτ – Ρενουάρ
Μια ομάδα καλλιτεχνών, εξέθεσαν στο ατελιέ ενός φωτογράφου τα έργα τους βαφτίζοντας τους εαυτούς τους ως «Ανώνυμος εταιρεία».
Η έκθεση πραγματοποιήθηκε χάρη στις ενέργειες του Μανέ. Ο Μανέ δεν εξέθεσε ποτέ μαζί τους έργα του.
Η ομάδα εκείνη – η οποία αμφισβήτησε το ακαδημαϊκό κατεστημένο-αποτελούνταν από τους Μονέ, Ντεγκά, Πιζαρό, Κάσατ και συνήθιζε να ζωγραφίζει λεμβοδρομίες, περιπάτους και ψώνια σε λαϊκές αγορές.
Πισαρό – Στο δρόμο της Ποίησης
Ένας πίνακας όμως έμελλε να δώσει, μαζί με ένα κριτικό – Leroy -και το ειρωνικό του σχόλιο, το όνομα σε εκείνη την ομάδα, Ιμπρεσιονιστές.
Ο πίνακας που εκτέθηκε και δεν ήταν άλλος από τον πίνακα του Μονέ με τίτλο Εντύπωση- Impression και τόσο ο πίνακας, όσο και ή έκθεση στο σύνολο της δέχθηκαν αρνητικές κριτικές.
Πριν από τους Ιμπρεσιονιστές εκείνοι που συνήθιζαν να ζωγραφίζουν εκτός εργαστήριου ήταν οι ζωγράφοι της σχολής της Μπαρμπιζόν.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως πρόκειται σαφώς για ένα νέο ύφος και όχι ένα κίνημα διότι τα μέλη του άλλαζαν συνεχώς.
Ντεγκά Two Ballet Dancers
Χαρακτηριστικά.
Διακριτές περιοχές χρώματος, απότομες αλλαγές φωτός και σκιάς, αδρές πινελιές, έντονα χρώματα. Οι Ιμπρεσιονιστές προσπαθούσαν να συλλάβουν και να μεταφέρουν στον καμβά αυτό που έβλεπε το μάτι τη συγκεκριμένη στιγμή.
«Οι ιμπρεσιονιστές βλέπουν και αποδίδουν τη φύση όπως είναι ακριβώς αποκλειστικά μέσα από τη δόνηση των χρωμάτων»
Ο Ιμπρεσιονισμός απέρριψε τη φαντασία και τα ιστορικά θέματα και έστρεψε το ενδιαφέρον του στην υποκειμενικότητά της σύγχρονης ζωής.
Το πρόγευμα των βαρκάρηδων-Πιερ-Ογκίστ Ρενουάρ
Με στοιχεία από το ρεαλισμό αλλά και την Ολλανδική ζωγραφική και βάζοντας στη φαρέτρα τους νέες τεχνολογίες όπως η φωτογραφία, οι ιμπρεσιονιστές δημιούργησαν με θεματολογία από τις όψεις της ζωής, ένα νέο κόσμο. Πολλά θέματα εμπνευστήκαν από το εστιατόριο της Grennoulliere στις όχθες του Σηκουάνα.
Ο καλλιτέχνης θέλει πλέον να συλλάβει τη στιγμή και αυτό θα το καταλάβουμε καλύτερα με ένα απλό παράδειγμα. Αν έχετε δέντρα κοντά σας βγείτε και παρακολουθείτε την πορεία του φωτός κατά τη διάρκεια της ημέρας στα φύλλα τους.
Άλλη ένταση έχει το φως όταν πέφτει σε ένα φύλλο το πρωί, το μεσημέρι, ή αργά το απόγευμα και φυσικά αλλάζει η χρωματική ένταση.
The Rehearsal of the Ballet Onstage, Edgar Degas, 1874 -On view at The Met Fifth Avenue in Gallery 816
« Η τέχνη της αλήθειας της απλότητας και της παιδικής χαράς»
Μαλερμέ
Αυτό τον κάθε ξεχωριστό χρωματικό τόνο στο διάβα στου χρόνου που τρέχει, θέλησαν να αποτυπώσουν οι καλλιτέχνες, όσο πιο αντικειμενικά μπορούσαν, δημιουργώντας και τελειώνοντας τα έργα τους εκείνη τη ώρα, δίχως περεταίρω επεξεργασία.
Επιδίωξη τους ήταν η ανάλυση του χρώματος και των χρωματικών τόνων, να αποτυπώσουν τα παιχνιδίσματα του φωτός στην ύλη.
Monmartre Πισαρό
Αξίζει να σημειώσουμε πως αυτή ήταν μια τεχνική που εξ ορισμού απαιτούσε ο καλλιτέχνης να βρίσκεται εκτός εργαστήριου.
Τα έργα τους δεν παρουσίαζαν μόνο τις μορφές των αστών και τον τρόπο της ζωής τους ως μια απλή αποτύπωση η αναφορά, αλλά μέσα από τις επιλογές των υποκειμένων, παρουσίαζαν τη μορφή του αστού σαν ένα νέο άτομο φωτισμένο και απαλλαγμένο από τις δεδηλωμένες πεποιθήσεις της τάξης του.
Οι ιμπρεσιονιστές δεν αποδίδουν το τοπίο αλλά την αίσθηση που παράγει το τοπίο.
Ποιοι οι κύριοι εκφραστές;
Μονέ, Σεζάν, Ρενουάρ, Πισαρό, Ντεγκά.
1 2
3
1Σεζάν
2 Δegas in a green-jacket-1856
3Ντεγκά
Η επίδραση του ιμπρεσιονισμού ήταν μεγάλη και άμεση τόσο στην αμερικανική όσο και στην ευρωπαϊκή τέχνη, για τουλάχιστον μια γενιά.
*-ισμός = μίμηση
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.