Συνταξιοδοτικό. Το πρόβλημα και η λύση. Μια δεθνής συγκριτική προσέγγιση.

   Συνταξιοδοτικό. Το πρόβλημα και η λύση. Μια δεθνής συγκριτική προσέγγιση.

Αυτό το βι­βλίο έχει ως επί­κε­ντρο την επάρ­κεια και την ασφά­λεια του συ­ντα­ξι­ο­δο­τι­κού εισο­δή­μα­τος στη χώ­ρα μας κα­θώς ατε­νί­ζου­με το μα­κρύ μέλ­λον. Πρό­κει­ται για εθνι­κό ζή­τη­μα το οποίο πρέ­πει να επι­λυ­θεί σε πε­ρι­βάλ­λον τα­χεί­ας γή­ραν­σης του πλη­θυ­σμού. Για το σκο­πό αυτό, προ­σαρ­μό­ζο­ντας στα καθ’ ημάς τις γνώ­σεις που απο­κο­μί­σα­με για τις βέλ­τι­στες πρα­κτι­κές που ακο­λου­θούν στα συ­ντα­ξι­ο­δο­τι­κά τους συ­στή­μα­τα πέ­ντε χώ­ρες (Αυστρα­λία, Ιρ­λαν­δία, Δα­νία, ΗΠΑ, Κί­να), οδη­γη­θή­κα­με στο συ­μπέ­ρα­σμα ότι η μό­νη εφι­κτή λύ­ση είναι αυτή που προ­τεί­νου­με.

Πιο συ­γκε­κρι­μέ­να, αρ­γό­τε­ρα ή γρη­γο­ρό­τε­ρα, οι πο­λί­τες θα δι­α­πι­στώ­σουν το πρό­βλη­μα στην τσέ­πη τους, κα­θό­τι το Ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο θα είναι αδύ­να­το να αυξά­νει στο δι­η­νε­κές την επι­δό­τη­ση των συ­ντά­ξε­ων χω­ρίς να επι­βάλ­λει νέ­ους φό­ρους υπό συ­γκυ­ρί­ες ανα­πτυ­ξι­α­κής υστέ­ρη­σης. Οι πο­λι­τι­κές των μπα­λω­μά­των, ώστε το πρό­βλη­μα να σπρώ­χνε­ται στο μέλ­λον ή να κρύ­βε­ται κά­τω από το χα­λί, θα τε­λει­ώ­σουν σύ­ντο­μα, και, αν μά­θα­με κά­τι από την πε­ρι­πέ­τεια του 2009 για τους εθνι­κούς κιν­δύ­νους που ελ­λο­χεύ­ουν, θα κι­νη­το­ποι­η­θού­με να το αντι­με­τω­πί­σου­με. Η λύ­ση είναι να κα­λυ­φτούν από το δη­μό­σιο συ­ντα­ξι­ο­δο­τι­κό σύ­στη­μα οι συ­μπο­λί­τες μας με ηλι­κί­ες 45 ετών και άνω, και όλοι οι νε­ό­τε­ροι ερ­γα­ζό­με­νοι να λά­βουν πί­σω τις συ­ντα­ξι­ο­δο­τι­κές τους εισφο­ρές και να ανα­ζη­τή­σουν κά­λυ­ψη από τους κε­φα­λαι­ο­ποι­η­τι­κούς πυ­λώ­νες του συ­ντα­ξι­ο­δο­τι­κού συ­στή­μα­τος.

Ο χρό­νος και οι θυ­σί­ες που θα απαι­τη­θούν για επι­τυ­χή έκ­βα­ση της προ­τει­νό­με­νης με­ταρ­ρύθ­μι­σης ξε­περ­νούν τα συ­νη­θι­σμέ­να μέ­τρα των Ελ­λή­νων. Σύμ­φω­να με τους υπο­λο­γι­σμούς μας, θα απαι­τη­θούν προ­σπά­θει­ες 35 ετών και ετή­σι­ες δη­μο­σι­ο­νο­μι­κές δα­πά­νες που σή­με­ρα στο άκου­σμά τους πο­λί­τες και πο­λι­τι­κοί θα τις θε­ω­ρού­σα­με απα­ρά­δε­κτες. Αλ­λά απαι­τεί­ται ψυ­χραι­μία και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα. Και τού­το γι­α­τί, όπως συ­νέ­βη στις χώ­ρες που εξε­τά­σα­με, οι οποί­ες υι­ο­θέ­τη­σαν ανά­λο­γες με­ταρ­ρυθ­μί­σεις, θα πά­ρει μπρος η ανα­πτυ­ξι­α­κή μη­χα­νή και όλες οι δυ­σκο­λί­ες θα ξε­πε­ρα­στούν εύκο­λα. Ιδι­αί­τε­ρα με­τά το 2050, ή και γρη­γο­ρό­τε­ρα, αν επι­τευ­χθούν μα­κρο­χρό­νια μέ­σοι ρυθ­μοί ανά­πτυ­ξης υψη­λό­τε­ροι του 3%, όταν θα αρ­χί­σει να απο­κλι­μα­κώ­νε­ται η δη­μό­σια επι­δό­τη­ση, οι αισι­ό­δο­ξες προ­ο­πτι­κές θα κρα­τούν τους νέ­ους στη χώ­ρα και η Ελ­λά­δα θα απο­τε­λεί λα­μπρό πα­ρά­δειγ­μα για ανα­φο­ρά και απο­μί­μη­ση.

Ο Γε­ώρ­γι­ος Κ. Μπή­τρος είναι Oμό­τι­μος Kαθη­γη­τής Πο­λι­τι­κής Οικο­νο­μί­ας στο Οικο­νο­μι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο Αθη­νών. Έχει δη­μο­σι­εύ­σει ερ­γα­σί­ες του σε πολ­λά από τα πιο ανα­γνω­ρι­σμέ­να πε­ρι­ο­δι­κά. Υπήρ­ξε για αρ­κε­τά χρό­νια συ­νεκ­δό­της και Ευρω­παί­ος εκ­δό­της αντί­στοι­χα των πε­ρι­ο­δι­κών Greek Economic Review και Journal of Economic Asymmetries. Θή­τευ­σε ως Επι­στη­μο­νι­κός Συ­νερ­γά­της στο γνω­στό ανά τον κό­σμο National Bureau of Economic Research των ΗΠΑ. Έχει συμ­με­τά­σχει σε δι­ά­φο­ρες επι­τρο­πές και συμ­βού­λια, όπως το Εθνι­κό Γνω­μο­δο­τι­κό Συμ­βού­λιο Έρευ­νας και το Συμ­βού­λιο Οικο­νο­μι­κών Εμπει­ρο­γνω­μό­νων. Συ­νερ­γά­ζε­ται ως κρι­τής με οικο­νο­μο­λο­γι­κά πε­ρι­ο­δι­κά και ερευ­νη­τι­κούς ορ­γα­νι­σμούς, και έχει εκτε­τα­μέ­νη πρα­κτι­κή εμπει­ρία από τη συμ­με­το­χή του σε δι­οι­κη­τι­κά συμ­βού­λια επι­χει­ρή­σε­ων και ορ­γα­νι­σμών. Στα ερευ­νη­τι­κά του εν­δι­α­φέ­ρο­ντα πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται οι μη­χα­νι­σμοί απο­τε­λε­σμα­τι­κής κα­τα­νο­μής των οικο­νο­μι­κών πό­ρων, η δι­άρ­θρω­ση των αγο­ρών και του αντα­γω­νι­σμού, ο ρό­λος των θε­σμών στην οικο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη, και ιδι­αί­τε­ρα τα τε­λευ­ταία χρό­νια η ορ­γά­νω­ση της δι­α­κυ­βέρ­νη­σης στα πλαί­σια της δη­μο­κρα­τία δυ­τι­κού τύ­που.

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.