Τρωική ραψωδία -Γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου, Σπέγγος Μιχάλης.
Η Τρωική Ραψωδία είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο περιγράφει την ιστορία του Τρωικού πολέμου από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς μεταφυσικές παρεμβάσεις ή εξηγήσεις, χωρίς καμιά αύρα παραμυθιού. Αυτό τουλάχιστον προσπαθεί.
Πηγή έμπνευσης, αφετηρία, ήταν α ανάγνωση της Οδύσσειας αρχικά αλλά και της Ιλιάδας από τον καθηγητή Δ. Μαρωνίτη στο θέατρο Χυτήριο πριν από πολλά χρόνια.
Κατ’ αρχάς θέλησα να διαβάσω ότι «παλαιό» έχει γραφτεί για τον Τρωικό πόλεμο. Αντιγράφω από το σημείωμά μου στην αρχή του βιβλίου: Την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, την Αινειάδα,τα έργα των τριών μεγάλων τραγικών ποιητών με θέματα από τον Τρωικό κύκλο, τις αναφορές στα Κύπρια έπη, την Αιθιοπίδα, τη Μικρή Ιλιάδα, την Ιλίου Πέρσιν από τη Χρηστομάθεια του Πρόκλου, τα Μετά τον Όμηρο του Κόιντου του Σμυρναίου, την Επιτομή της Βιβλιοθήκης του Απολλόδωρου, τις Ιστορίες του Ηροδότου, την Εφημερίδα του Τρωικού πολέμου που υπογράφει ο Δίκτυς ο Κρης και την Ιστορία για την άλωση της Τροίας του Δάρητος του Φρυγός, την Ιστορική βάση της Ιλιάδας του Jeremy Rutter, αλλά και την Ελλάδος Περιήγησης του Παυσανία. Ιδέες άντλησα, επίσης, από τα σεμινάρια του Καστοριάδη για την Ελληνική Ιδιαιτερότητα του ΙΙΙ μέρους στις αναφορές του στον Όμηρο, αλλά και από την Ομηρική Μάχη του Κωστή Παπαγιώργη.
Αμέσως μετά ακολούθησα της εξής τακτική: Όπου υπήρχε αναφορά που ξέφευγε από το μεταφυσικό την ακολούθησα και φυσικά την μετέτρεψα για τις ανάγκες μου. Όπου δεν υπήρχε τίποτε επινόησα, αλλά με τρόπο που να μην είναι ξεκάρφωτος ούτε να μου χαλάει το ύφος και τη ροή. Σε αυτό το κομμάτι έσβησα πολλαπλάσιες αράδες από όσες κράτησα.
Προσοχή. Μην ψάχνετε για Ιστορική αλήθεια. Ο ίδιος ο Τρωικός κύκλος ανήκει στη μυθολογία. Υπάρχουν όμως μέσα οι αλήθειες οι δικές μου. Να μου επιτρέψετε να δώσω τρία παραδείγματα μέσα από το βιβλίο
Α- «Για μένα σε κάθε εποχή της ανθρώπινης ιστορίας το ζητούμενο ήταν ο δεσμός μεταξύ ατόμου και συλλογικότητας. Η αποθέωση του ατόμου και η κατάργηση της συλλογικότητας, αλλά και το αντίθετο, η αποθέωση της συλλογικότητας και η κατάργηση του ατόμου, οδηγούν σε δυστυχία και καταστροφή. Έτσι πιστεύω».
Β- «Στον κόσμο σήμερα το ανομολόγητο ιδεώδες είναι η αποθέωση του ατόμου. Μέσω του χρήματος, το οποίο πριονίζει τον δεσμό που ενώνει το άτομο με τη συλλογικότητα, αλλά φοβάται κιόλας να τον κόψει εντελώς».
Γ-«Σε όλες τις εποχές υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι, μπροστά απ’ τον καιρό τους, θα έλεγα, οι οποίοι συνειδητοποίησαν το αδιέξοδο και προσπάθησαν για την αλλαγή. Υπήρξαν αλλαγές, υπήρξαν διαλείμματα, υπήρξε πορεία προς τα εμπρός, όπως και το αντίθετο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι δικοί μου ήρωες. Αυτοί τα έβαλαν με τους γίγαντες, αυτοί είναι οι δικοί μου δρακοφονιάδες των παραμυθιών».
Σημειώστε. Η Τρωική Ραψωδία, σαφώς και δεν ομοιάζει με την Ιλιάδα. Η Ιλιάδα είναι το αριστούργημα των αριστουργημάτων. Η Ιλιάδα είναι υψηλής αισθητικής ποίηση. Η Ιλιάδα αναφέρεται μόνον σε μια μικρή περίοδο του πολέμου. Κάποιες μέρες στη διάρκεια του δέκατου χρόνου. Η Ιλιάδα διδάσκει γλώσσα, αισθητική και πολιτισμό.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Γιατί έγινε πραγματικά ο πόλεμος; Πόσα καράβια μπορεί να κινήσει μια γυναίκα; Τι ήταν ο Δούρειος Ίππος; Πως πέθανε ο Αχιλλέας; Τι ήταν ο Μέμνων και οι Αμαζόνες; Ποιος σκότωσε τον Παλαμήδη; Γιατί ο Αχιλλέας επιθυμεί τον εξευτελισμό του νεκρού Έκτορα; Γιατί έγινε πραγματικά η θυσία της Ιφιγένειας; Στη αφήγηση κυριαρχούν οι χαρακτήρες και οι πράξεις τους. Γήινοι, με σκιές, υπερβατικοί, με λάμψη, με ηρωισμό αλλά και κυνισμό. Με οράματα πολέμου, αλλά και ειρήνης. Με κίνητρα ηρωικά αλλά και ποταπά. Άνθρωποι μπροστά από την εποχή τους, αλλά και άνθρωποι δέσμιοι της εποχής τους. Ο Τρωικός πόλεμος είναι ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος της Ιστορίας και είναι η αποθέωση των ανθρώπινων παθών. Άντρες και γυναίκες που πολεμούν και ερωτεύονται και στο τέλος κάνουν τον αναγνώστη να αναρωτηθεί: «Για ποια ακριβώς Ελένη;»
Ο Μιχάλης Σπέγγος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1963. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στην Πειραματική Πυρηνική Φυσική. Έχει ασχοληθεί με την πρόζα αλλά και το θέατρο. Μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί εννιά μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων/νουβέλες και έχουν ανεβεί εννιά θεατρικά έργα του. Από καιρού εις καιρόν συμμετέχει σε ασκήσεις δημιουργικής γραφής.
Έχουν εκδοθεί τα έργα του: “Περί αισθημάτων”, μυθιστόρημα (Νέα Σύνορα, 2001), “Η τελευταία συγγνώμη”, μυθιστόρημα (Ελληνικά Γράμματα, 2002), “Μπίλη ο τίγρης”, διηγήματα (Αιγέας, 2004), “Η εξομολόγηση ενός πυρηνικού φυσικού” (2004), “Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια”, Δέκα μικρά κεφάλαια, κι ένα μεγάλο, που τα συνδέει λιγότερο ή περισσότερο η μουσική του Διονύση Σαββόπουλου (2005), “Imperium”, (2007), “Το στοίχημα των ανθρώπων”, (2011) κ.ά.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
