Ο Χαμένος νικητής – Ρωτά ο Άγγελος Τάσκος.

Νίκο θα ήθελα να μου πεις λίγα λόγια για εσένα, για τη ζωή σου και πως προέκυψε αυτό το πρώτο σου αφηγηματικό ποίημα.

 

Για αρχή θέλω να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον σας στο βιβλίο μου

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ από τις εκδώσεις Διάνοια.

 

Η συγγραφή του βιβλίου ήταν η ανάγκη, η ανάγκη να δείξω αυτό που βρήκα και εγώ, την δύναμη που έχουμε όλοι μέσα μας. Παλεύω με δύο σπάνιους καρκίνους 27 χρόνια, από τα 20 μου, όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσα σε χειρουργεία, θεραπείες και επεμβάσεις, κρατούσα σιμώσεις για όλα τα θέματα που απασχολούν τον Άνθρωπο.

Προσπαθούσα να δώσω απαντήσεις για τους φόβους, την απόγνωση για την ζωή.Προχωρώντας ο καρκίνος, αναγκάστηκα να αφήσω την εργασία μου και τότε έβαλα σε μία σειρά αυτές τις σιμώσεις και γεννήθηκε  το βιβλίο. Με χαρά μπορώ μέσα από αυτό να δείξω σε όλους ότι ο Άνθρωπος έχει την δύναμη να προχωράει, μέχρι το τέλος, άξιος να ανακαλύψει ποιος πραγματικά είναι ο χαμένος και ποιος ο νικητής.

 

-Αλήθεια μπορεί να υπάρξει κάποιος στη ζωή του… «χαμένος νικητής»;

Ο Άνθρωπος μόνο νικητής μπορείς να είναι στο τέλος. Αρκεί να κερδίσει την ζωή όσο      μικρή η μεγάλη και αν είναι αυτή. Και την κερδίζει μόνο όταν μπορέσει να δει την ομορφιά της και την μοναδικότητα της ακόμα και μέσα στις δυσκολίες.

 

 

Πως μετράς πλέον τον χρόνο σου;

Δεν νιώθω τον χρόνο, νιώθω τις στιγμές, αυτές που ζώ στο τώρα, έτσι τον μετράω πλέον με στιγμές. Και αυτό είναι το μόνο πράγμα που ευχαριστώ τον κάβουρα μου ( καρκίνο) γιατί με έμαθε την αξία της στιγμής.

 

 

-Θέλει θάρρος ή θράσος για να σταθεί κανείς απέναντι στον χρόνο;

Και θάρρος και θράσος.  ευτυχώς ο Άνθρωπος τα έχει και τα δύο. Θάρρος να μην φοβάται τον χρόνο τη θα του φέρει και θράσος να σταθεί απέναντι του και να του δήξει ότι κανένας αγώνα δεν είναι μάταιος μπροστά του.

 

 

 

-Κάπου γράφεις «…συλλογιέσαι , τι πρόλαβες σε αυτήν τη ζωή; Τι έμαθες; Αν ξαναζούσες τι παραπάνω θα ήξερες;»…έχεις βρει μέσα σου τις απαντήσεις αυτές;Είναι ερωτήσεις που έχω σταματήσει να ψάχνω χρόνια τις απαντήσεις. Η ζωή πάντα έχει να μας μάθει πολλά.Όπως λέει ο μεγάλος Καζαντζάκης «μία αστραπή η ζωή μα προλαβαίνουμε»Προλαβαίνουμε να μάθουμε, να κάνουμε πολλά. Προλαβαίνουμε να ζήσουμε.

 

 

-Πάλι θα σταθώ σε ένα συγκλονιστικό σου ερώτημα «..το δώρο που σου    έκαναν, το ορίζεις ή στο ορίζουν;»…τι απάντηση δίνεις;

Έρχονται γεγονότα στην ζωή μας, όπως ο καρκίνος που δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε ούτε να τα αποφύγουμε και άρα ούτε να τα ορίσουμε. Σε αυτό το σημείο αν αρχίσουμε να ψάχνουμε το ποιος ευθύνεται, αυτή είναι η μοίρα , ο θεός ή το ριζικό μας δεν θα καταφέρουμε τίποτα, μόνο να μοιρολατρούμε.Αυτό που μπορούμε να ορίσουμε σίγουρα είναι το πως θα αντιδράσουμε.Μπορεί ένα μικρό πρόβλημα να το κάνουμε τεράστιο και να καταφέρουμε να το αντιμετωπίσουμε και αντίθετα μία αντικειμενικά μεγάλη δυσκολία με το μυαλό μας να τη φέρουμε στο μπόι μας και να τη παλέψουμε. Το ίδιο ισχύει και για της χαρές της ζωής.

 

 

Ο χρόνος τελικά μας νικάει;  Τι συμβολίζει «το πλατάνι» για εσένα μέσα στο βιβλίο σου;

Ο πλάτανος καταφέρνει από ένα μικρό σπόρο να γίνει ένα τεράστιο δέντρο, μεγαλώνει σε πείσμα του χρόνου και καταφέρνει να δώσει την σκιά του σε όλα τα πλάσματα, να ξαποστάσουν και να πάρουν δύναμη για την πορεία τους .Όσο θα υπάρχει αυτός ο πλάτανος ο χρόνος, απέναντι του θα είναι χαμένος.Μεγάλος δάσκαλος αυτό το δέντρο, για τον Άνθρωπο, ας του μοιάσουμε να μεγαλώσουμε το ανάστημα μας, να μας θυμούνται για την σκιά μας, για να νικήσουμε τον χρόνο.

 

 

 

-«Κουβαλάς περιέργεια, φόβο, υπομονή και πόνο» γράφεις, τελικά αυτά βαραίνουν τη ζυγαριά της ζωής μόνο;

Αυτά εξισορροπούν την ζυγαριά της ζωής μας. Αυτά έχουμε, αντίθετες δυνάμεις που εξουδετερώνει η μία την άλλη , μερώνουμε με αυτές , κάνουν το θηρίο Άνθρωπο και συνεχίσει να προχωράει όρθιος στο μονοπάτι του.

 

 

 

-Τελικά τι είναι περιέργεια για εσένα;

Αν αντικαθιστούσα την λέξη περιέργεια με κάποια άλλη, αυτή θα ήταν η λέξη ΖΩΗ. Αυτό είναι ζωή.

 

 

-Τι είναι αυτό που σε κάνει να προχωράς και να παλεύεις? Και ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου;

Η περιέργεια η ζωή που ανέφερα, αυτή με κάνει να προχωράω , για να κερδίσω τον μεγαλύτερο εχθρό του Άνθρωπου, που είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Να μην τον αφήσουμε να μας κάνει να πιστέψουμε ότι ο αγώνας είναι μάταιος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι την ζωή, σε αντίθεση με τον θάνατο μπορούμε να την κερδίσουμε.

 

 

 

 

-Πως μπορεί να αναγνωρίσει κανείς, να φτάσει, να αγγίξει τα όρια της ελευθερίας του;

Ο Άνθρωπος θα καταφέρει να είναι ελεύθερος, μόνο όταν μπορέσει να είναι μόνος. Όχι μονός σαν άτομο μέσα στην κοινωνία, αλλά μόνος να μπορεί να κάνει όνειρα χωρίς να περιμένει να πραγματοποιηθούν , μόνος να μπορεί να βιώνει το τώρα χωρίς να συλλογίζεται το μετά, μόνος χωρίς να ψάχνει να ρίξει ευθύνες σε άλλους για τις πράξεις του.

 

 

 

-Τελικά ο πόνος δαμάζεται ή τον αποδέχεσαι και τον κάνεις φίλο σου;

Μόνο αν αποδεχτείς τον πόνο σαν φίλο σου όπως είναι, θα μπορέσεις να προχωρήσεις χωρίς φόβο μέσα στην ζωή.  Θα είναι μεγάλη ήττα να κάνεις τον πόνο ερωμένη και να κοιμάστε κάθε ημέρα μαζι.

 

 

-Η πίστη τελικά σώζει τον άνθρωπο από τον πόνο ή από τον φόβο…ή καθόλου;

Όταν η πίστη δεν γίνεται μοιρολατρία τότε ωφελεί. Τότε μπορεί να σώζει. Και σώζει δεν σημαίνει πάντα νίκη, σώζει είναι η έλλειψη ατίμωσης. Ας μην επιτρέψουμε σε καμία πίστη να μας ατιμώσει

 

 

 

-Στο δισάκι της ψυχής σου, η υπομονή είναι δάσκαλος ή ψευδαίσθηση;

Στρατηλάτης είναι η υπομονή μέγας. Σου μαθαίνει ότι χρειάζεσαι για να κερδίσεις ότι είναι απαραίτητο. Αν τον πόνο πρέπει τον έχεις φίλο, την υπομονή επιβάλετε να την έχεις γυναίκα, με αυτήν να κοιμάσαι και με αυτήν να ξυπνάς.

 

 

 

-Τελικά για εσένα ο δρόμος , για να είναι σωστός, τι χρειάζεται;

Πάντα είναι σωστός ο δρόμος. Μην κοιτάς που θα σε βγάλει , μην ρωτάς πόσο μακρής είναι. Βάδιζε, περπάτα, βλέπε την διαδρομή, δες την ευτυχία γύρο σου πάρε δύναμη και προχώρα. Αυτό θα είναι νίκη αυτό είναι το νόημα , να μην σταματάς ποτέ. Μάταιο δεν είναι τίποτα.

 

Νίκος Μαρινάκης

 

 

 

 

 

Είμαι ο Άγγελος. Γεννήθηκα με το όνειρο μου να εκφράζω τα συναισθήματά μου και να μπορέσω να γίνω ένας καλύτερος άνθρωπος. Μεγάλωσα στο Χαϊδάρι, σε μια εποχή που ακόμα παίζαμε στις αλάνες. Σπούδασα δημοσιογραφία ελπίζοντας ότι θα βρω ένα μοναδικό τρόπο να αποτυπώσω την αλήθεια των γεγονότων. Η ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία διήρκεσε λίγο χρονικό διάστημα. Ακολούθησε η ενασχόληση με τον ιδιωτικό τομέα και πιο συγκεκριμένα το χώρο της λιανικής πώλησης. Μου αρέσουν τα ταξίδια, οι διαφορετικές θεατρικές παραστάσεις, τα ιδιαίτερα μουσικά ακούσματα, μια καλή ταινία, οι σειρές μυστηρίου, βιβλία που ταρακουνούν τις βεβαιότητες μου, μια βόλτα στην εξοχή, το καλό φαγητό. Μου αρέσει η απλότητα σε όλα, αλλά εκτιμώ την πολυπλοκότητα των σκέψεων. Θέλω να μαθαίνω από τα λάθη μου. Συγχωρώ αγαπώντας. Εκτιμώ την αλήθεια, την ειλικρίνεια , την ταπεινότητα. Συνήθως οι άλλοι λένε ότι έχω ισόποσες δόσεις δικαιοσύνης , αυστηρότητας, αλλά και χιούμορ. Εγώ λέω ότι θέλω να μαθαίνω συνέχεια, να προσφέρω όταν μπορώ, να γελώ μέσα από την καρδιά …..και να αποφεύγω να λέω στην ζωή μου …¨κρίμα που δεν τόλμησα¨…’Εχω συγγράψει το βιβλίο “Έρωτας με γεύση γλυκό πορτοκαλιού” εκδ. ΑΡΜΟΣ, https://armosbooks.gr/shop/logotexnia/mythistorima/erotas-me-geusi-2/,

 

 

 

Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά  την αγορά, να επισκέπτεται  οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.