Γίνεται πόλεμος; – Γράφει η Άννα Παππά – Επιστημονικός Σύμβουλος Εκδόσεων Φυλάτος.
Γίνεται πόλεμος;
Στον κόσμο συμβαίνουν διάφορα γεγονότα που προκαλούν δυστυχία, όπως ο πόλεμος, οι φυσικές καταστροφές, τα ατυχήματα, οι πυρκαγιές και η διαπροσωπική βία (για παράδειγμα, σεξουαλική βία). Από αυτά μπορούν να επηρεαστούν μεμονωμένα άτομα, οικογένειες ή και ολόκληρες κοινότητες.
Ο κάθε ένας μπορεί να χάσει το σπίτι του ή τους αγαπημένους του, να αποχωριστεί από την οικογένεια και την κοινότητα, ή να βιώσει τη βία, την καταστροφή ή τον θάνατο.
Αν και όλοι επηρεάζονται με κάποιον τρόπο από αυτά τα γεγονότα, υπάρχει ένα ευρύ φάσμα αντιδράσεων και συναισθημάτων που μπορεί να έχει κάθε άτομο. Πολλοί, ενδέχεται να αισθάνονται συντετριμμένοι, να βρίσκονται σε σύγχυση ή να είναι πολύ αβέβαιοι για το τι συμβαίνει.
Μπορεί να αισθάνονται πολύ φοβισμένοι ή ανήσυχοι ή να έχουν «μουδιάζουν» συναισθηματικά και να αποστασιοποιούνται. Ορισμένοι, ενδέχεται να έχουν ήπιες αντιδράσεις, ενώ άλλοι πιο σοβαρές. Το πώς κάποιος αντιδρά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Ο πόλεμος «κτύπησε» τη γειτονιά μας. Τα παιδιά ρωτούν με αγωνία. Τα παιδιά βλέπουν εικόνες πραγματικού πολέμου, με φαντάρους, με επιστράτευση, με τεθωρακισμένα και όπλα που μέχρι σήμερα τα έβλεπαν στις ταινίες και στις παρελάσεις.
Γιατί γίνεται ο πόλεμος;
Γιατί ο μπαμπάς ή η μαμά αφήνουν τα παιδιά τους και πηγαίνουν στον πόλεμο; Θα γυρίσουν πίσω;
Τι είναι το καταφύγιο;
Πώς θα είναι η επόμενη ημέρα;
Μερικές από τις ερωτήσεις που μπορεί να δεχθούμε τις επόμενες ημέρες στην τάξη μας.
Αυτό που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε είναι να τα καθησυχάσουμε εξηγώντας τους πως ζούμε σε μια χώρα με νόμους και κανόνες, ένα κράτος που εργάζεται για την ειρήνη και πως δεν πρέπει να ανησυχούν.
Να εξηγήσουμε με απλά λόγια στα μικρότερα παιδιά γιατί «τσακώνονται» οι δυο χώρες και ότι σίγουρα υπάρχουν διέξοδοι εκτόνωσης της κατάστασης. με τα μεγαλύτερα μπορούμε να συζητήσουμε συναισθήματα δικά τους, συναισθήματα των παιδιών της εμπόλεμης χώρας, να ζητήσουμε να «μπουν στα παπούτσια τους», να συζητήσουμε πιθανή βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε.
Σε κάθε περίπτωση πείτε την αλήθεια, εκφράστε τα δικά σας συναισθήματα και διαβεβαιώστε τα πως ό,τι κι αν γίνει, εσείς θα είστε πάντα εκεί για αυτά -το ασφαλές τους καταφύγιο.
https://fylatos.com/shop/ο-αληθινός-δάσκαλος/
https://fylatos.com/shop/μαθαίνοντας-πως-να-μαθαίνω/
Άννα Παππά
Δασκάλα – Συγγραφέας Παιδαγωγικών Βιβλίων- Επιστημονικός Σύμβουλος Εκδόσεων Φυλάτος.
Η Άννα Δ. Παππά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Προέρχεται από οικογένεια διακεκριμένων δασκάλων.Είναι αριστούχος απόφοιτος τόσο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, όσο και του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Eξειδικεύτηκε στην «Οργάνωση και Διοίκηση Σχολικών Μονάδων» στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.Από τα φοιτητικά της χρόνια ασχολήθηκε με τη λαογραφική έρευνα και δημοσίευσε σειρά άρθρων λαογραφικού, ηθογραφικού και παιδαγωγικού ενδιαφέροντος.Έκανε συνείδηση και πράξη τη «δια βίου μάθηση» και έλαβε αριθμό άλλων επιμορφώσεων σε θέματα παιδαγωγικά, πληροφορικής και διδακτικής. Μόνιμα εστιάζει το ενδιαφέρον της στο θεατρικό παιχνίδι, δραματοποίηση.Διετέλεσε επιμορφώτρια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Αθηνών σε θέματα που σχετίζονται με τις συμμετοχικές δημιουργικές δραστηριότητες στην Ευέλικτη Ζώνη. Την τελευταία δεκαετία συμμετέχει ως επιμορφώτρια σε σεμινάρια διδακτική και ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης, καθώς και για την εφαρμογή στην πράξη διαθεματικής και διαφοροποιημένης διδασκαλίας.Επί δύο και πλέον δεκαετίες διδάσκει όλα τα μαθήματα καθημερινά με ευέλικτο και διαθεματικό τρόπο.Τέλος, είναι παντρεμένη και έχει δύο, αριστούχους, γιους.
Πιστεύω της είναι ότι όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να μάθουν πως να μαθαίνουν και να αποκτούν δεξιότητες.
Τα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια διαρκούν μια ολόκληρη ζωή!!
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
