Κεφάλαια Θρακικής Λογοτεχνίας – Ελεύθερα μαθήματα του Θανάση Μουσόπουλου.
«ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
«ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ ΚΑΙ ΜΕΝΟΣ ΦΙΛΗΝΤΑΣ»
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΞΑΝΘΗΣ
ΤΡΙΤΗ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – ΩΡΑ 6 – 7 μ.μ.
Στη σημερινή μας συνάντησή θα ασχοληθούμε με δύο λογοτέχνες. Θα ολοκληρώσουμε την προσέγγισή μας στον θρακιώτη λογοτέχνη Μενέλαο Λουντέμη (1912 – 1977), διαβάζοντας και σχολιάζοντας ένα κεφάλαιο από το μυθιστόρημά του «Συννεφιάζει» με τον τίτλο «Ο μικρός Σουκρής», που είναι πολύ σημαντικό.
Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για έναν παλιότερο πρωτοπόρο λόγιο, που έτσι τιμούμε για τα 90 χρόνια από τον θάνατό του.
Ο Μένος Φιλήντας (1870-1934) από την Αρτάκη, ήταν γλωσσολόγος, λαογράφος και λογοτέχνης. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και στο Διδασκαλείο της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως δάσκαλος στο Αρρεναγωγείο της Αρτάκης, γράφοντας παράλληλα έπη και ωδές στην Επιθεώρηση του Νεολόγου, καθώς και σε άλλα περιοδικά. Εκεί, στα 1893, γνωρίζει τον Ιωάννη Γρυπάρη ο οποίος τον μυεί στον Δημοτικισμό. Με τον Γρυπάρη θα συνεργαστούν στην Κωνσταντινούπολη το 1896 για να εκδώσουν τη Φιλολογική Ηχώ και αργότερα, με κέντρο την Προύσα, θα περιοδεύσουν στις ελληνικές επαρχίες «για να διορθώσουν την ελληνική γλώσσα». Το 1901 βραβεύτηκε σε γλωσσικό διαγωνισμό της εφημερίδας Άστυ, προκηρυγμένο από τον Ψυχάρη με το έργο του Γραμματική της Ρωμαίικης Γλώσσας. Φυλακίστηκε δύο φορές από τις Τουρκικές αρχές (1902-1903 στην Προύσα και 1904-1905 στην Αρτάκη) λόγω του πατριωτικού του αγώνα, τον οποίο συνδύαζε με την προσπάθεια για την καθιέρωση της δημοτικής. Το 1913 εγκαθίσταται στην Αθήνα και εργάζεται ως δάσκαλος, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Από το συγγραφικό έργο του αναφέρουμε τα πεζογραφήματα Ταορμίνα και Ανατολίτικες ιστορίες, την ποιητική συλλογή Οχτάβες, τη μετάφραση του Παίχτη του Ντοστογιέφσκι και το μεγάλο τετράτομο έργο Γλωσσογνωσία και Γλωσσογραφία Ελληνική.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.