Ήδη λείπω – Αγγελοπούλου Αγγελική – Ρωτά ο Μπουζάρας Δημήτρης.
Το “Ήδη λείπω” δεν είναι η πρώτη σας ποιητική συλλογή. Τι ήταν αυτό που αρχικά σας ώθησε στη γραφή;
Βρίσκω την ποίηση αλλά και τον γραπτό λόγο γενικά, ως τον πιο άμεσο τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων μου και καταγραφής των προσωπικών μου απόψεων για την ζωή.
Αφού περάσατε από όλα τα λογοτεχνικά είδη -όπως γράφετε στο βιογραφικό σας- σταματήσατε στην ποίηση. Για ποιους λόγους;
Ήταν αυτή η πρόκληση του να εκφράζω πολλά με λίγες λέξεις που με τράβηξε στην ποίηση.
Η ανακάλυψη ενός σπουδαίου ποιητή μας, της γενιάς του ΄30, του Γιώργου Σαραντάρη, υπήρξε καταλυτική!
Τα ποιήματα είναι γραμμένα επίσης και στη Γαλλική γλώσσα. Γιατί ειδικά στη Γαλλική;
Η Γαλλική γλώσσα (και ο πολιτισμός) ήταν το αντικείμενο των σπουδών μου και η γλώσσα που δίδαξα επί σειρά ετών στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Την διάλεξα και με διάλεξε.
Πως προέκυψε ο τίτλος και τι συμβολίζει η απουσία; Είναι η ποίηση ένα «προσκλητήριο»
απουσιών;
Ο τίτλος προέκυψε μετά από συνειδητή επιλογή που απορρέει από το ύφος της συγκεκριμένης ποιητικής συλλογής. Είναι η παρουσία της απουσίας και ο δρόμος προς την Αυτογνωσία που με ενέπνευσαν στην βιωματική αυτή απόδοση των συναισθημάτων μου.
Τι είναι η ποίηση, πως λειτουργεί; Πως μπορούμε να την κατανοήσουμε καλύτερα και ως εκ τούτου να πάρουμε το θησαυρό της απόλαυσης και της αναβίωσης των συναισθημάτων που πολλές φορές ξεχάσαμε την ύπαρξη τους;
Πέρα από κάθε «ορισμό», η ποίηση για μένα είναι ένα «άγγιγμα». Δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος προσέγγισης. Σε αγγίζουν οι στίχοι, οι λέξεις, οι εικόνες, οι οσμές και αντιδράς ανασύροντας από το υποσυνείδητο, το συναίσθημα.
Η ποίηση μας εγείρει άμεσα έντονα συναισθήματα κατά την ανάγνωση. Για να δημιουργηθεί ωστόσο ένα ποίημα, θα πρέπει και ο συγγραφέας να βιώσει ίδιας ή και μεγαλύτερης έντασης συναίσθημα ώστε να το αποτυπώσει στο χαρτί; Είναι καθαρά βιωματική γραφή ή όχι;
Αυτό είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την γραφή μου. Εμπνέομαι, γράφω και λειτουργώ σαν άνθρωπος, απόλυτα εναρμονισμένος με τα βιώματα μου που βρίσκουν την καλύτερη έκφραση τους στον ποιητικό μου λόγο.
Αυτό που εξυμνείται περισσότερο μέσα από την ποίηση και ειδικά της παρούσας συλλογής είναι ο έρωτας. Με τι είναι λοιπόν ερωτευμένος ποιητής, ώστε να τον εξυμνήσει, με τη ζωή, με τους ανθρώπους;
Πιστεύω ότι ο έρωτας είναι το κυρίαρχο συναίσθημα και ένστικτο στη ζωή μας. Κατά την γνώμη μου, ο ποιητής εξυμνεί αυτό το σημαντικό συναίσθημα, μόνο εάν και ο ίδιος το έχει βιώσει, παρατηρήσει και έχει αντλήσει έμπνευση από αυτό! Τόσο οι άνθρωποι, όσο και η ίδια η ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις αποτελούν την κινητήριο δύναμη κάθε ποιητή.
Ποίηση έχει παραχθεί και σε άκρως ζοφερές περιόδους, τι εγείρει θεωρείτε ένα ποιητή να γράψει πιο εύκολα, ένα ευχάριστο ή ένα δυσάρεστο γεγονός, πως δουλεύει αυτό με εσάς;
Η έμπνευση δεν έχει συγκεκριμένη πηγή , γιατί είναι τα πάντα! Από μία εικόνα, μία λέξη, έναν ήχο, μια οσμή! Ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα , εναλλάσσονται στη ζωή μας. Το ίδιο συμβαίνει και σε μένα. Εμπνέομαι από ότι με συγκινεί.
Ο έρωτας συνήθως εμπεριέχει τη σπίθα της αντίστασης, της επανάστασης, είναι οι ποιητές επαναστάτες;
Είναι μια πολύ σωστή διαπίστωση! Εξ ορισμού ο έρωτας είναι επαναστατική πράξη, διότι αδιαφορεί για την γνώμη της κοινωνίας και ζει στα πλαίσια μιας αντισυμβατικής στάσης ζωής.
Έχει ο έρωτας δόση εγωισμού, ή εμείς διαμορφώνουμε μια εικόνα του άλλου, δίχως πολλές φορές εκείνη να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται υψηλές προσδοκίες και κατ’ επέκταση μεγάλες απογοητεύσεις;
Ο ερωτευμένος είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Κατακλύζεται από συναισθήματα που μεταβάλλονται και εκφράζονται έντονα και συνεχόμενα , σαν την άμμο που ρέει στην κλεψύδρα. Οι εμπειρίες και η στάση ζωής που υιοθετούμε από καταστάσεις όπως ο εγωισμός,
οι υπερβολικές προσδοκίες, οι απογοητεύσεις και τα απωθημένα, διαμορφώνουν και την ανταπόκριση που έχουμε σ’ αυτό το υπέροχο συναίσθημα.
Ποιος από του δύο δημιουργεί μεγαλύτερες «χαρακιές» ένας μεγάλος έρωτας που τέλειωσε, ή ένας ανεκπλήρωτος;
Πιστεύω ότι ο ανεκπλήρωτος έρωτας αποτελεί μια οδυνηρή εμπειρία διότι σε κάνει να ελπίζεις σε μια «πιθανή» ολοκλήρωση και έτσι βρίσκεσαι σε μία συνεχή «εγρήγορση» απελπισίας. Ένας « μεγάλος έρωτας» δεν αποτελεί απωθημένο, αν λοιπόν τον ατενίσουμε από την σωστή «πλευρά» είναι « αναίμακτος» και «εποικοδομητικός»
Θεωρείτε πως επιζεί η ποίηση την εποχή του διαδικτύου της εικόνας; Θεωρείτε πως η τεχνολογία ή τη βοήθησε στην προβολή της η όχι;
Η τεχνολογία και κατ΄ επέκταση το διαδίκτυο «βοήθησε» όλα τα είδη του γραπτού λόγου και όχι μόνο την ποίηση. Η προβολή πλέον είναι παγκόσμια . Δημιουργοί από όλον τον κόσμο κατάφεραν να επικοινωνήσουν, να επικοινωνήσουν και να μοιραστούν σκέψεις και απόψεις.
Από τα συνέδρια, τις παρουσιάσεις, τις διαδικτυακές επαφές, δημιουργήθηκε μια παγκόσμια γέφυρα πολιτισμού που όμοια της δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν. Ως προς αυτή την κατεύθυνση θεωρώ «ευνοημένη» την γενιά των ποιητών που τα έργα τους «ταξιδεύουν» παντού.
Ετοιμάζετε κάτι για το μέλλον;
Είναι ήδη έτοιμη η τρίτη ποιητική μου συλλογή , η οποία θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2024.
Είμαι σε δημιουργική φάση, συγγραφικά, μιας και έχω ήδη μεταφράσει ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο μαζί με μια φίλη συγγραφέα που και αυτό ετοιμάζεται για έκδοση, αλλά και κάτι ακόμα δικό μου σε πεζό λόγο, δημιουργείται…
