Τίποτα δεν είναι δεδομένο – Γράφει η Ελένη Περινού.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Η Ελένη Περινού ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Στυλίδα.
Θάμπωσε το τζάμι. Ο ουρανός γκρίζος και μουντός. Τίποτα δεν φαίνεται στον ορίζοντα πέρα από τα δάκρυα της βροχής. Τα δάκρυα των ανθρώπων. Τα δάκρυα του θεού. Από θυμό, εγωισμό, φόβο, μα πιο πολύ από την ανοησία των θνητών.
Τσακώνονται μεταξύ τους. Προσπαθούν να επιβάλλουν το δικό τους θέλω στους άλλους. Μαζεύουν μέσα τους οργή και κακία. Ο ένας θέλει να φανεί καλύτερος απ’ τον άλλον. Εξυπνότερος. Ομορφότερος. Δυνατότερος. Κανείς δεν συμφωνεί με κανέναν. Χάσανε κάθε σεβασμό στον εαυτό τους, στους άλλους, στη ζωή. Πού χάθηκε η αγάπη; Πού πήγε η κατανόηση και η υπομονή; Πού κρύφτηκε η συμπόνια, η προθυμία, η ευλάβεια, η πίστη, η χαρά μας;
Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τίποτα. Μόνο το Τώρα έχουμε. Μόνο το Τώρα υπάρχει. Το παρελθόν έχει φύγει, το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα. Ετούτο το αιώνιο Παρόν μόνο υπάρχει. Δεν το ζούμε. Ζούμε μέσα στις σκέψεις μας. Μέσα στην ομίχλη των λογισμών.
Δεν βλέπουμε τον άλλον πραγματικά, βλέπουμε μόνο την εικόνα που έχουμε φτιάξει γι’ αυτόν. Ή που ο ίδιος έχει φτιάξει για τον εαυτό του και την προβάλλει με μαεστρία πάνω μας.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Πού πήγε η ευγνωμοσύνη; Ευγνωμοσύνη. Που είμαι εδώ, που είμαι ζωντανός, όρθιος, που είμαι καλά, που αναπνέω, που ζω. Ευγνωμοσύνη για όλα όσα μου προσφέρονται, για όλα όσα έχω. Ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους γύρω μου που με νοιάζονται. Που ξέρουν να αγαπούν, να φροντίζουν, να στηρίζουν τους αδύναμους. Ευγνωμοσύνη για τη βροχή που ξεπλένει τη σκόνη του μυαλού. Για τον ήλιο, τη θάλασσα, την ευλογημένη γη που μας δίνει τους θησαυρούς της. Ευγνωμοσύνη για τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, τον άγνωστο γιατρό, νοσηλευτή, γι’ αυτούς που βρίσκονται στη πρώτη γραμμή αυτής της δύσκολης μάχης, για όλους όσους προσπαθούν για το καλό, τη θεραπεία, τη φροντίδα.
Ευγνωμοσύνη αντί εγωκεντρισμού.
Κατανόηση αντί θυμού.
Αγάπη αντί φόβου.
Κι έναν καλό λόγο για όλα.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Ο ώριμος άνθρωπος αναλαμβάνει τις ευθύνες του και δεν ντρέπεται, ούτε δειλιάζει να ζητήσει τη συγχώρεση του άλλου. Γνωρίζει με όλη την καρδιά και τον νου του, ότι έσφαλλε. Ότι δημιούργησε πρόβλημα ή έβλαψε – έστω και άθελά του – τον άλλον. Δεν υποκρίνεται. Δεν παριστάνει το θύμα, τον κακόμοιρο. Δεν κρύβεται πίσω από τις πράξεις του. Με το ίδιο σθένος, με την ίδια ψυχική δύναμη έχει την ικανότητα να συγχωρήσει. Η πράξη της συγχώρεσης, δεν προϋποθέτει απλά ικανότητα. Μόνο στη βάση της βαθιάς ταπείνωσης, του «γνώθι σαυτόν», βρίσκεις τη γενναιότητα να συγχωρήσεις. Το να λες απλά «έλα μωρέ, εγώ τον συγχώρεσα, είμαι ανώτερος άνθρωπος», δεν είναι αληθινή συγχώρεση. Είναι μια νοητική κατασκευή που σε επαναπαύει στις δάφνες του ναρκισσισμού σου και στην πλαστή εικόνα που έχεις χτίσει για τον εαυτό σου, ότι εσύ είσαι πάντα ο τέλειος, ο καλός, ο άμεμπτος. Ποτέ δεν είσαι εσύ που φταις, πάντα οι άλλοι είναι εκείνοι που φταίνε για τη δική σου δυστυχία.
Το να ζητήσεις να σε συγχωρήσει ο άλλος είναι δική σου ευθύνη. Από κει και πέρα, το αν θα σε συγχωρήσει εκείνος, παύει να είναι δικό σου θέμα. Γίνεται καθαρά δικό του.
Η Ελένη Περινού ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Στυλίδα. Οι πρώτες της σπουδές στα ΤΕΙ Αθηνών την ώθησαν να ασχοληθεί αρχικά με την παιδαγωγική ως νηπιαγωγός, ενώ αργότερα τελειώνοντας το τμήμα ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου το ενδιαφέρον της στράφηκε στον τομέα της ψυχοθεραπείας. Το 2004 εγκαταλείπει την Αθήνα και επιλέγει να ζήσει μόνιμα στην ανατολική Κρήτη όπου και εργάζεται ως ψυχολόγος. Ξεκίνησε τη βασική της εκπαίδευση στο χώρο της ψυχανάλυσης, αλλά σύντομα άλλαξε κατεύθυνση ακολουθώντας άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Καθοριστική στάθηκε η θεραπεία Gestalt, που σημάδεψε την πορεία της και παραμένει ως τώρα κύριος άξονας δουλειάς μέσα στη θεραπευτική σχέση. Εκτός από την ατομική ψυχοθεραπεία, τη θεραπεία ζεύγους και την οικογενειακή συμβουλευτική, έχει οργανώσει ψυχοεκπαιδευτικά σεμινάρια, ομάδες αυτογνωσίας, μουσικοθεραπείας, ψυχολογικής στήριξης ατόμων με ανίατες νόσους και ομάδες γονέων. Παράλληλα είναι μουσικός, στιχουργός και τραγουδοποιός. Μέσα από την μακρά μουσική συμπόρευση με τον συνθέτη Χρίστο Τσιαμούλη, ο οποίος μελοποίησε στίχους της, τα τραγούδια της ερμηνεύτηκαν από γνωστούς καλλιτέχνες όπως η Λιζέτα Καλημέρη, ο Μανόλης Λιδάκης, ο Δημήτρης Μπάσης, η Σοφία Παπάζογλου, η Κατερίνα Παπαδοπούλου κ.ά. Η πρώτη της συγγραφική εμφάνιση έγινε το 2001 με το Best Seller: Σαν να σε ξέρω χρόνια από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ακολούθησε το δεύτερο μυθιστόρημα από τις ίδιες εκδόσεις: Είμαι κι εγώ σαν κι εσένα.
Οι απόψεις του εκάστοτε άρθρου, αντικατοπτρίζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Προτείνουμε, ο εν δυνάμει αναγνώστης, αφενός να προβαίνει σε έλεγχο αγοράς, για την εύρεση της πιο συμφέρουσας τιμής, αφετέρου κατά την αγορά, να επισκέπτεται οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, ώστε να ελέγξει από μόνος του, κατά πόσο το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, καλύπτει τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του.
